Antoni Kukliński

Z Wikipedii

Antoni Kukliński (ur. 2 czerwca 1927 w Bydgoszczy) - profesor nauk ekonomicznych, geograf ekonomiczny o specjalizacji gospodarka przestrzenna i polityka naukowa.

Syn Rafała (dyrektora i współwłaściciela firmy "Zjednoczone Cegielnie") i Eugenii z Biegajów Kuklińskich. W latach 1934-1939 uczęszczał do Szkoły Ćwiczeń przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Bydgoszczy. W sierpniu 1944 z ojcem wysłany na przymusowe roboty ziemne na terytorium ówczesnych Prus Wschodnich. Maturę uzyskał w czerwcu 1947 w I Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Bydgoszczy. W latach 1947-1951 studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, uzyskując tytuł magistra nauk ekonomiczno-politycznych w 1950 i dyplom magistra praw (specjalizacja w zakresie prawa międzynarodowego) w 1951. Od 1950 zatrudniony w Zakładzie Geografii Ekonomicznej Wydziału Geografii Uniwersytetu Warszawskiego, następnie w innych jego jednostkach, z przerwami aż do 1991. Doktorat z geografii ekonomicznej na Uniwersytecie Warszawskim w 1958, habilitacja w 1962 w Instytucie Geografii Polskiej Akademii Nauk. W latach 1965-1966 konsultant Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie. Od 1967 do 1971 dyrektor programu badań regionalnych w UNRISD (Instytut Badań Rozwoju Społecznego ONZ). Od 1974 ponownie na Uniwersytecie Warszawskim, początkowo w Insytucie Afrykanistycznym. W 1977 obejmuje kierownictwo Zakładu Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Geografii. Przebywał jako visiting profesor w: University of Washington, University of Minnesota, Carleton University i Uniwersytecie Tampere. Aktywnie działał w Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.

Tytuł profesora nadzwyczajnego w 1977, profesora zwyczajnego w 1982. Członek Senatu Uniwersytetu Warszawskiego w okresie 1978-1986. Od 1997 emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Podsekretarz stanu w MSZ, a następnie KBN od września 1990 do lipca 1992.

Założyciel Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG) Uniwersytetu Warszawskiego (1991) i jego pierwszy dyrektor do 1996. Prezes Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim. Dyrektor Ośrodka Badań Regionów Europejskich (Research Centre for European Regions) RECiFER w Wyższej Szkole Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu. Członek honorowy "Akademie für Raumforschung und Landesplanung" w Hanowerze, członek "International Academy of Regional Development and Cooperation" w Moskwie oraz przewodniczący zespołu V "Europa 2050" Komitetu Prognoz "Polska 2000 Plus".

[edytuj] Wybrane publikacje

• Ku nowej przestrzeni europejskiej. Trajektoria Londyn – Paryż – Moskwa. Projekt europejskiego programu badawczego na lata 2002 – 2006, w: Niemcy jako strategiczny partner gospodarczy Polski, str. 423-434, Zakład Badań nad Gospodarką Niemiecką, Kolegium Gospodarki Światowej, Szkoła Główna Handlowa, r. 2002.
• The Role of the Regions in Federal Europe of the 21st Century, w: Régiók Európája. Tanulmánykötet, str. 38-46, r. 2002.
• What Can Polish EU Membership Mean for the EU and for Europe as a whole? Preliminary reflections, w: Reconceptualizing Europe, str. 37-67, Uppsala University, r. 2002.
• Manifest zrozpaczonego optymisty, UNIA-POLSKA Nr 15/91 r. 2002.
• The Development of Knowledge – Based Economy in Europe. The regional trajectory, GEOGRAPHIA POLONICA Tom 75 Nr 1 r. 2002.
• Criteria for the Location of Industrial Plants (Changes and Problems). United Nations. Economic and Social Council, Economic Commission for Europe, New York 1967. UN published also in Russian, French and Spanish.
• Contributions to Regional Planning and Development. "Development Studies", University of Mysore, December 31, 1971.
• Gospodarka przestrzenna i studia regionalne. Problemy dyskusyjne. "Biuletyn KPZK PAN" 1980, no 111.
• Struktura przestrzenna przemysłu cegielnianego na Ziemiach Zachodnich w epoce kapitalizmu, Instytut Geografii PAN, "Prace Geograficzne", no 18, Warszawa 1959.
• Problemy przestrzenne rozwoju przemysłu cementowego w Polsce w latach 1946-1980. "Studia KPZK PAN", vol. VI, Warszawa 1964.