Antracyt (węgiel)
Z Wikipedii
Antracyt - skała osadowa lub/i metamorficzna, organogeniczna, stanowiąca odmianę węgla kopalnego.
Jest to najsilniej przeobrażona odmiana węgla kamiennego, charakteryzująca się największą zawartością węgla, a co za tym idzie najwyższą wartością energetyczną ze spalania.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Typ węgla oznaczony w PN symbolem 42 charakteryzuje się bardzo małą zawartością części lotnych (3-10%), wysokim ciepłem spalania, brakiem zdolności spiekania oraz własności koksujących.
- Zawiera 1-3% wilgoci, 3-8% popiołu.
- Zawartość węgla w antracycie wynosi 90-97%.
- Barwa: Jest koloru czarnego lub ciemnoszarego
- Połysk: ma silny szklisty, półmetaliczny
Jest skałą zbitą i twardą, zawiera niewielkie ilości węglowodorów, niekiedy także pirytu i kwarcu. Jest najbardziej "uwęgloną" odmianą węgla.
[edytuj] Występowanie
Antracyt powstaje w wyniku działania bardzo wysokich temperatur i olbrzymiego ciśnienia; podczas procesów diagenetycznych (diageneza) oraz metamorficznych. Jego złoża występują na dużych głębokościach, głównie w osadach karbońskich.
Miejsca występowania: Karbońskie zagłębia w Anglii - (Wielka Brytania), Francja, Belgia, Niemcy, Ukraina, USA, Kanada. Także w utworach permskich: Chiny, Australia, Syberia.
W Polsce - w okolicach Wałbrzycha i Nowej Rudy - (eksploatacja nie jest już obecnie prowadzona)
[edytuj] Wydobycie w Polsce
Antracyt był w Polsce wydobywany w latach 1993-1998 z jedynego, udokumentowanego w kraju złoża Wałbrzych-Gaj. Po likwidacji kopalń KWK Wałbrzych i KWK Victoria skreślono antracyt z listy zasobów geologicznych Polski.
[edytuj] Zastosowanie:
- Jest używany jako wysokokaloryczne paliwo.
- Wykazuje duże przewodnictwo elektryczne, dzięki czemu służy także do wyrobu elektrod.
- stosowany w przemyśle chemicznym i gumowym
- stosowany w przemyśle hutniczym
- do produkcji barwnikow
- do produkcji gazu przemysłowego i koksu.
