Arkady Kubickiego
Z Wikipedii
Arkady Kubickiego - budowla wykonana w latach 1818-1821 według projektu polskiego architekta Jakuba Kubickiego, usytuowana na skarpie od wschodniej strony Zamku Królewskiego w Warszawie. Arkady Kubickiego były integralną częścią królewskiej rezydencji, komponując się z założeniem krajobrazowym ogrodów królewskich od strony Wisły. Po długim okresie zaniedbań i dewastacji, zrealizowano w latach 1995-2006 projekt gruntownej odbudowy zabytkowego obiektu. Docelowo główną funkcją Arkad Kubickiego ma się stać obsługa ruchu turystycznego (kasy, wejście do obiektu, pasaż handlowy oraz audytorium).
Arkady Kubickiego były jedynie częścią większego projektu przebudowy Zamku Królewskiego w Warszawie autorstwa Jakuba Kubickiego, pochodzącego z lat 1816-1818, który nie został w całości zrealizowany z powodu braku funduszy w kasie Królestwa Kongresowego. Kubicki opracował projekt po mianowaniu w 1817 na stanowisko generalnego intendenta budowli królewskich przy Komisji Nadzoru Budowli Korony.
Budowla składała się z 7 ażurowych arkad, umieszczonych w ścianach nowego prostokątnego, parterowego budynku o długości 195 m i szerokości 9,5 m, nakrytego sklepieniem o układzie krzyżowym mającym 8,5 metra rozpiętości. Na wschodniej elewacji pomiędzy arkadami umieszczono szereg okrągłych okien, mających za zadanie oprócz funkcji dekoracyjnych, doświetlanie zacienionego wnętrza obiektu. Arkady Kubickiego zostały wykończone piaskowcem, z którego wykonano obramowania poszczególnych arkad, okrągłych okien, wieńczący budowlę gzyms wraz z balustradą oraz boniowanie.
Na środku budowli od strony wschodniej umieszczono przebiegające wzdłuż środkowej części elewacji w obie strony, monumentalne schody, które prowadziły na taras budowli poprzez wysunięty balkon, pełniący funkcję podestu. Kamienną balustradę tarasu dodatkowo wyposażono w ogrodzenie, składające się z zaostrzonych w górnej części prętów z kutej stali, którym dodatkowo osłonięto same arkady - ogrodzenie składało się z motywów ozdobnych przedstawiających rózgi liktorskie.
Po połączeniu obszaru sklepienia arkad z terenem znajdującym się tuż przed elewacją Zamku Królewskiego od strony Wisły, uzyskano taras o łącznych wymiarach 195 na 24 metra. Na tarasie wysypano 0,5 metra ziemi i posadzono drzewa oraz krzewy ozdobne, uzyskując w ten sposób obszerną przestrzeń spacerową z widokiem na rzekę i prawobrzeżną część miasta.
W 1831, po przegranej powstania listopadowego, Zamek Królewski stracił swój dotyczczasowy status przestając pełnić funkcje rezydencji królewskiej i miejsca zgromadzeń sejmowych. Armia Rosyjska przejęła Arkady Kubickiego i po zamurowaniu otwartych przestrzeni arkad zamieniła budowlę w zamknięty obiekt, gdzie urządzono stajnię i koszary. W 1918, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, obiekt nadal był wykorzystywany w celach wojskowych.
II wojnę światową Arkady Kubickiego przetrwały w stanie nienaruszonym, następnie aż do lat 80. były ponownie użytkowane przez wojsko stopniowo niszczejąc. Pierwsze ekspertyzy techniczne i przegląd obiektu wykonano dopiero na przełomie 1993 i 1994.
W 2006, po dziesięcioletnich pracach budowlanych i rekonstrukcyjnych, zakończono gruntowną odbudowę obiektu wraz z realizacją założenia krajobrazowego i ogrodów zamkowych.
