Armata wz. 02/26
Z Wikipedii
| Armata wz. 02/26 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Polska |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber | 75 mm (początkowo: 76,2 mm) |
| Donośność | 5 000 – 10 700 m |
| Długość | 4,325 m |
| Szerokość | 1,84 m |
| Wysokość | 1,63 m |
| Masa | 1180 kg (bojowa) |
| Kąt ostrzału | –5°13', +18°3', maksymalny +40°26' (w pionie) 5,4° (w poziomie) |
| Szybkostrzelność | 10 strz/min |
Armata wz. 02/26 (prawosławna lub putiłówka) to broń powstała w wyniku polskiej modyfikacji części rosyjskich armat 76,2 mm wz. 1902 z okresu I wojny światowej, które znalazły się w polskich rękach po upadku Imperium Rosyjskiego. W ramach ujednolicenia amunicji z francuskimi armatami 75 mm wz. 1897 w 1926 większość tychże armat w posiadaniu WP została przekalibrowana (przez włożenie "koszulki") na 75 mm i otrzymała nazwę wz. 02/26. Produkcji ich w Polsce nie uruchomiono. W 1939 Wojsko Polskie dysponowało 466 szt. Stanowiły wyposażenie wszystkich dywizjonów artylerii konnej w brygadach kawalerii. Działo stosowano z dwoma rodzajami przodków i jaszczy. Piechota używała przodka transportującego 36 naboi i jaszcza z 44 nabojami, kawaleria przodka z 32 nabojami i jaszcza z 64 nabojami.
75 mm wz. 1897 • 76,2 mm wz. 1902 • 75 mm wz. 02/26 • 105 mm wz. 13 • 105 mm wz. 29 • 120 mm wz. 1878/09/31
100 mm wz. 1914/1919 • 155 mm wz. 1917
40 mm wz. 36 • 75 mm wz. 1897/14/17 • 75 mm wz. 1922/1924 • 75 mm wz.36/37
220 mm wz. 32 • 81 mm wz. 31
47 mm wz. 39 • 155 mm wz. 39
