Pistolet Vis wz. 35

Z Wikipedii

Pistolet Vis wz. 35

Pistolet Vis wz. 35
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Fabryka Broni w Radomiu
Rodzaj	pistolet samopowtarzalny
Historia
Prototypy	1930
Produkcja seryjna	1935 - 1945
Wyprodukowano	ok. 350 000 egz.
Dane techniczne
Kaliber	9 mm
Nabój	9 x 19 mm Parabellum
Magazynek	8 nabojów
Wymiary
Długość	200 mm
Wysokość	140 mm
Długość lufy	120 mm
Długość linii celowniczej	156 mm
Masa
broni	950 g (bez magazynka) 1120 g (z magazynkiem załądowanym)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	345 m/s
Energia pocz. pocisku	446 J
Szybkostrzelność praktyczna	10 strz./min.
Zasięg skuteczny	50 m

Vis wz. 1932 - wersja pistoletu Vis pozbawiona zwalniacza kurka

Budowa i działanie pistoletu VisA – załadowany pistolet 1 – muszka, 2 – lufa, 3 – bruzda gwintu lufy, 4 – zamek (osłona lufy), 5 – występ ryglowy lufy, 6 – nabój, 7 - występ odryglowujacy lufy, 8 – zamek, 9 – sprężyna iglicy, 10 – iglica, 11 – celownik, 12 – opora iglicy, 13 – kurek, 14 – przerywacz, 15 – oś kurka, 16 – oś zaczepu kurkowego, 17 – oś bezpiecznika samoczynnego, 18 – zaczep kurkowy, 19 – sprężyna, 20 – bezpiecznik samoczynny, 21 – żerdź kurka, 22 – opora sprężyny uderzeniowej, 23 – sprężyna uderzeniowa, 24 – gniazdo sprężyny uderzeniowej, 25 – kołek gniazda sprężyny odpalającej, 26 – uchwyt paska, 27 – pierścień oporowy sprężyny powrotnej, 28 – żerdź sprężyny powrotnej, 29 – sprężyna powrotna, 30 – łoże, 31 – zatrzask zamka, 32 – kabłąk spustu, 33 – spust z szyną spustową, 34 – zatrzask magazynka, 35 – szkielet pistoletu, 36 – magazynek, 37 – stopka magazynka, B – bezpośrednio po odpaleniu naboju

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Pistolet Vis wz. 35

Vis – polski pistolet samopowtarzalny wz. 1935, konstrukcji Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego. Pierwotna nazwa pistoletu WiS, utworzona od pierwszych liter nazwisk konstruktorów, została na żądanie Departamentu Uzbrojenia zmieniona na Vis (łac. – siła).

[edytuj] Historia

Pierwszy prototyp powstał w 1930. Projekt zgłoszono do Urzędu Patentowego w Warszawie 15 stycznia 1931, patent nr 155567 przyznano 8 lutego 1932. Pistolet wzorowany był na Colcie M1911. W 1936 Fabryka Broni w Radomiu rozpoczęła produkcję seryjną. Równocześnie wprowadzono pistolet na uzbrojenie kadry zawodowej Wojska Polskiego.

Do wybuchu wojny wyprodukowano 49 400 sztuk pistoletów.

Po przejęciu fabryki przez Niemców w 1939 produkcję kontynuowano, stopniowo przenosząc ją do fabryki Steyr w Austrii. Niemcy wyprodukowali 312 tysięcy Vis-ów dla własnych potrzeb. Niemieckie Vis były wytwarzane w kilku wersjach, różniących się wykończeniem i szczegółami konstrukcyjnymi. Generalnie ich jakość była niższa od Vis-ów wyprodukowanych przed wojną. Wyprodukowane dla Wehrmachtu Visy nosiły oznaczenie Pistole 35(p).

Pistolet był także montowany w warunkach konspiracyjnych, z części wykradanych z fabryki.

Od 1992 jest produkowany w Zakładach Metalowych Łucznik w Radomiu, głównie dla kolekcjonerów broni.

[edytuj] Opis techniczny

Pistolet Vis działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, zamek ryglowany przez przekoszenie lufy. Lufa jest związana z zamkiem za pomocą dwóch rygli na górnej powierzchni lufy współpracujących z wycięciami ryglowymi w zamku. U spodu lufy znajdował się występ współpracujący z szkieletem, zapewniał on obrót lufy podczas ryglowania. Mechanizm spustowo-uderzeniowy kurkowy bez samonapinania (SA). Kurek można zwolnić bez strzału za pomocą dźwigni zwalniacza umieszczonego po lewej stronie tyłu zamka. Vis posiada samoczynny bezpiecznik chwytowy na grzbiecie rękojeści, uruchamiający się po zniesieniu nacisku dłoni. Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamka. Stałe przyrządy celownicze składające się z muszki i szczerbinki. Magazynek 8 nabojowy, jednorzędowy.

[edytuj] Dodatki do pistoletu

W przedwojennym Wojsku Polskim pistolet wydawano w zestawie ze skórzaną kaburą. Kaburę żołnierz nosił na pasie głównym, po prawej stronie ciała niemal na biodrze. Wyjątkiem była 10 Brygada Kawalerii, gdzie pistolety noszono na tzw. sposób niemiecki - czyli kaburą po lewej stronie pasa. Do kabury dołączony był pas naramienny. W kaburze poza pistoletem było miejsce na jeden zapasowy magazynek oraz na mosiężny wycior do czyszczenia broni. Niemcy opracowali własny model kabury, produkowano go do zakończenia działań wojennych.

[edytuj] Bibliografia

Gwóźdź, Zbigniew. Pistolety Vis. Wojskowy Przegląd Techniczny. 1983, nr 7, str. 305-306.
Ciepliński, Andrzej i Woźniak, Ryszard. 9 mm pistolet Vis wzór 1935. Nowa Technika Wojskowa. 1993, nr 11, s. 5-7. ISSN 1230-1655.
Woźniak, Ryszard. 9 mm pistolet VIS wz. 1935. Broń i amunicja. 2002, nr 1, str. 30-31. ISSN 1644-339X.
Zdzisław Walczak: 9 mm pistolet wz. 1935 Vis TBiU 86. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1983.
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: 9 mm pistolet samopowtarzalny VIS wz. 1935 TBiU 175. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1996. ISBN 83-1108604-4.