Armata 6-funtowa

Z Wikipedii

Ordance QF 6 pounder Mk IV
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Rodzaj	armata przeciwpancerna
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	57 x 441 mm R
Długość lufy	2665 mm 2392 (części gwintowanej)
Prędkość pocz. pocisku	914 m/s (amunicja APDS)
Masa	1112-1145 kg
Kąt ostrzału	od -5° do +15° (w pionie) 90° (w poziomie)
Obsługa	6 osób

Armata sześciofuntowa (ang. Royal Ordnance Quick Firing 6-pounder 7 cwt) to angielskie działo przeciwpancerne kalibru 57 mm z okresu II wojny światowej zaprojektowane jako następca armaty dwufuntowej. Po raz pierwszy użyte bojowo w Afryce Północnej w kwietniu 1942.

Istniały także inne wersje tej armaty, okrętowa - QF 6-pdr 10 cwt oraz przeciwlotnicza - QF 6-pdr 6 cwt. Oznaczenie "cwt" to angielska miara wagi wynosząca 112 funtów i w przypadku tej armaty określała ciężar lufy.

[edytuj] Historia

Prace projektowe rozpoczęto w 1938 i sama armata była gotowa już w 1940, ale laweta do niej została zaprojektowana dopiero w 1941. Nowe działo było zdecydowanie lepsze od swojego poprzednika, miało znacznie lepszą przebijalność pancerza (z odległości 1000 m pomiędzy 60, a 140 mm w zależności od amunicji), a co najważniejsze była do niego dostępna amunicja burząca przez co mogło być używane nie tylko jako armata przeciwpancerna, lecz także jako działo piechoty.

W tym samym czasie kiedy powstała armata sześciofuntowa, standardowym działem przeciwpancernym w armii amerykańskiej była armata 37 mm M1 która podobnie jak poprzednik QF 6-pounder w 1940 była już konstrukcją przestarzałą. Amerykanie zdecydowali się więc rozpocząć produkcję armaty brytyjskiej na licencji jako 57 mm M1, wersja amerykańska była praktycznie identyczna w brytyjską, różniła się tylko nieco dłuższą lufą w porównaniu z wersją brytyjską.

Odmiana czołgowa tej armaty używana była między innymi przez czołg piechoty Valentine VIII, IX, X, czołg Churchill III i IV, czołg szybki Crusader III oraz Centaur Mk 1 oraz niektóre czołgi Cromwell.

[edytuj] Odmiany

• Mk 2 — pierwsza wersja produkcyjna
• Mk 3 — wersja czołgowa odmiany Mk 2.
• Mk 4 — nieco dłuższa lufa, zmieniony hamulec wylotowy
• Mk 5 — wersja czołgowa odmiany Mk 4
• Airlanding — wersja Mk 4 ze zmodyfikowanym podwoziem tak aby mieściła się w szybowcu transportowym Horsa.
• 57-mm M1 — wersja budowana w Stanach Zjednoczonych bez hamulca wylotowego.
• Molins — wersja przeznaczona do samolotów De Havilland Mosquito z automatem ładującym, budowana przez firmę Molins, która przed wojną produkowała automaty do sprzedaży papierosów.

[edytuj] Amunicja

• • Przeciwpancerna:
    • APC - od września 1942
    • APCBC - od stycznia 1943
    • APCR - od października 1943
    • APDS - od marca 1944
  • burząca
  • odłamkowa