Beals Wright
Z Wikipedii
Beals Colemen Wright (19 grudnia 1879, Boston, Massachusetts - 23 sierpnia 1961, Alston, Illinois), tenisista amerykański, zwycięzca US Open i podwójny mistrz olimpijski.
W latach 1898-1899 zdobył dwa tytuły mistrzowskie w rozgrywkach międzyuczelnianych USA; od 1899 klasyfikowany w czołowej dziesiątce tenisistów amerykańskich (łącznie przez 11 sezonów). W St. Louis 1904 sięgnął po dwa złote medale olimpijskie (gra pojedyncza i gra podwójna). W 1905 wygrał turniej US Open, pokonując w finale obrońcę tytułu, Holcombe Warda 6:2, 6:1, 11:9. Został tym samym drugim leworęcznym triumfatorem tego turnieju. Wystąpił także w trzech finałach w grze pojedynczej (1901, 1906, 1908); zdobył ponadto trzy tytuły w deblu (1904, 1905, 1906) i przegrał w finałach turnieju deblowego także trzykrotnie (1901, 1908, 1918). W 1907 przegrał w finale gry podwójnej na Wimbledonie (jego partnerem był Karl Behr).
W sezonach 1905, 1907, 1908 i 1911 reprezentował USA w Pucharze Davisa, doprowadzając zespół narodowy do finału rozgrywek w 1908; w decydujacym meczu pokonał dwóch czołowych graczy australijskich, Wildinga i Brookesa, ostatecznie jednak Australia zdobyła trofeum po zwycięstwie 3:2.
W 1956 został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.
