Beda Czcigodny
Z Wikipedii
Św. Beda, zwany Czcigodnym lub Wspaniałym (łac. Venerabilis) (ur. ok. roku 672, zm. 25 maja 735) - anglosaski mnich, związany z klasztorami w Wearmouth i Jarrow (Northumbria), wszechstronny uczony.
Cała jego biografia zawarta jest w krótkiej wzmiance w jego dziele Historia ecclesiastica gentis Anglorum. Znalazł się w klasztorze Wearmouth w wieku 7 lat, w wieku lat 19 lat został diakonem, a mając 30 został wyświęcony. Kształcił się pod kierunkiem opatów z tego klasztoru i prawdopodobnie z jednym z nich trafił do klasztoru w Jarrow. Tam spędził resztę swego życia z jednej strony na życiu przykładnego mnicha, ale z drugiej strony uczonego, zajmującego się poznawaniem wiedzy, nauczaniem i pisaniem.
Z jego dzieł wyraźnie widać, że był erudytą i posiadł wszelką ówczesną wiedzę, znał grekę i nieco hebrajskiego, znał dzieła klasyczne Pliniusza, Wergiliusza, Lukrecjusza, Owidiusza i Horacego, a także astronomię, matematykę i muzykę. Jego łacina była przejrzysta, a narracja zajmująca.
Jego dzieła to komentarze do Biblii, komputy, podręczniki pisowni, retoryki, kazania, biografie, listy i dzieje Kościoła angielskiego. Tworzył także poezje, ale nie dorównują one jego prozie. Jego metoda egzegezy została przyjęta przez cały Kościół i obowiązywała aż do XX wieku.
Był również przyrodnikiem, wiedział, że Ziemia jest kulista.[potrzebne źródło]Opracowywał dokładne kalendarze na wiele lat naprzód. Jako pierwszy liczył lata od narodzenia Chrystusa.
Najważniejsze dzieła:
- Historia ecclesiastica gentis Anglorum - opisuje czasy od inwazji Juliusza Cezara 55 p.n.e do 731 n.e.
- De temporum ratione
- De rerum natura - przegląd świeckiej wiedzy o wszechświecie
Dzieło Historia ecclesiastica gentis Anglorum zostało przełożone na język staroangielski za czasów Alfreda Wielkiego w IX wieku, ma ono walory dokumentu historycznego.
Współcześnie Beda Czcigodny uznawany jest za ostatniego Ojca Kościoła zachodniego. Wcześniej za ostatniego uznawani byli Grzegorz Wielki i Izydor z Sewilli.
