Berúthiel
Z Wikipedii
Berúthiel – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wspomniana we Władcy pierścieni. Informacje na jej temat znajdują się w Niedokończonych opowieściach.
Postać ta nie występuje się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Berúthiel
- Przekład Marii Skibniewskiej – Berúthiel (Beruthiel)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Berútiel
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Berúthiel
Berúthiel (ur.? rok Trzeciej Ery – zm.? rok Trzeciej Ery) – kobieta z ludu Dúnedainów, królowa Gondoru. Poślubiła Falastura, ale nie była przez niego kochana. Nienawidziła morza, powszechnie uważano ją za złą i nikczemną osobę. Mieszkała w Osgiliath, którego nigdy nie opuszczała. Umiała czytać w myślach swoich dziesięciu kotów, które dręczyła i wysyłała na przeszpiegi. Znała dzięki temu wszystkie tajemnice królestwa. W bliżej nieznanych okolicznościach została skazana przez męża na wygnanie. Ostatni raz statek z nią na pokładzie widziano w pobliżu Umbaru. Jej los pozostaje nieznany.
W Śródziemiu znano powiedzenie o kotach królowej Berúthiel. Przytoczył je Aragorn w czasie wędrówki Drużyny Pierścienia przez Morię – Lepiej umie znajdować wśród nocy drogę do domu niż koty królowej Berúthiel[2].
Imię Berúthiel pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Królowa kobieta .