Falastur

Z Wikipedii

Falastur – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.

Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Falastur / Tarannon
• Przekład Marii Skibniewskiej – Falastur / Tarannon
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Falastur / Tarannon
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Falastur / Tarannon

Falastur (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 913 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dwunasty król Gondoru i pierwszy spośród Królów Żeglarzy. Był synem Siriondila. Na tron wstąpił w 830 roku i panował do końca swego życia, przez 83 lata. Zaczął rozszerzać panowanie Gondoru na wybrzeża, położne na zachód i południe od ujścia Anduiny. Po swych licznych zwycięstwach przybrał imię Falastura (wcześniej nazywał się Tarannon). Choć pojął za żonę Berúthiel, nie miał potomstwa (jako pierwszy z monarchów Gondoru). Tron objął więc jego bratanek, Eärnil I.

Oba imiona, Falastur i Tarannon, pochodzą z języka quenya. Pierwsze z nich znaczy w tej mowie Pan wybrzeży, a drugie Brama królewska.