Biegus długoskrzydły

Z Wikipedii

Biegus długoskrzydły
biegus długoskrzydły na gnieździe
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	biegusy
Gatunek	biegus długoskrzydły
Nazwa systematyczna
Calidris bairdii
(Coues, 1861)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Biegus długoskrzydły (b. Bairda) (Calidris bairdii) - mały ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

Zamieszkuje tundrę wschodniej Syberii, Ameryki Północnej i Grenlandii. Zimuje w Andach i południowej części Ameryki Południowej. Sporadycznie zalatuje do Europy, w tym Polski.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała, głowa oraz wole i górna część piersi żółtobrązowe w ciemne, łuskowate cętki. Spód ciała, podgardle i brew białe. Pokrywy nadogonowe i środkowe sterówki ciemne. Dziób i nogi ciemne. W upierzeniu spoczynkowym barwa żółtobrązowa zmienia się w szarobrązową, a cętki nikną. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak brzegi piór na grzbiecie białe.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 14-19 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 30-38 cm
waga ok. 27-63 g

Biotop 

Wilgotne partie tundry. Podczas przelotów brzegi wód zarówno słodkich, jak i słonych.

Gniazdo 

Na ziemi, w suchym zagłębieniu. Często między kamieniami.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-maju 4 cieliste, brązowo cętkowane jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 19-22 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta usamodzielniają się po 16-20 dniach. Początkowo pisklętami opiekują się oboje rodzice, jednak często samica opuszcza je jeszcze przed pierzeniem.

Pożywienie 

Bezkręgowce.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.

[edytuj] Zobacz też

ptaki Polski