Bielik wschodni

Z Wikipedii

Bielik wschodni
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	szponiaste
Podrząd	jastrzębiowce
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	orłany
Gatunek	bielik wschodni
Nazwa systematyczna
Haliaeetus leucoryphus
(Pallas, 1771)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: narażony

Bielik wschodni (Haliaeetus leucoryphus) - duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący środkową i południową Azję. Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzony tylko raz).

Cechy gatunku 

Samice większe od samców, lecz obie płci ubarwione jednakowo. Głowa i szyja brudnobiała. Wierzch ciała brudnobiały. Dziób ciemny (bielik ma dziób jasny), nogi żółte. Koniec białego ogona z szerokim ciemnym pasem.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 70 - 90 cm
rozpiętość skrzydeł 200 - 250 cm
waga ok. 2,6 - 3,5 kg

Biotop 

Pustynie, półpustynie, górskie płaskowyże, zawsze w pobliżu zbiorników wodnych.

Gniazdo 

Na ziemi, lecz jeśli to możliwe - na drzewie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając dwa do czterech czystobiałych jaj.

Wysiadywanie 

Jaja znoszone w dwudniowych odstępach, wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres około 40 dni głównie przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po 70 - 105 dniach.

Pożywienie 

Drobne kręgowce, głównie ptaki.

Ochrona 

Chroniony.

Zobacz też: ptaki Polski