Bitwa pod Pobiedziskami
Z Wikipedii
Bitwa pod Pobiedziskami – latem 1041 roku, jak podaje kronikarz ruski Nestor w swej Powieści minionych lat książę ruski Jarosław Mądry wyprawił się przeciw Mazowszanom. Podobnie jak w przypadku wyprawy Jarosława z roku 1047 Nestor nie wspomina o udziale w niej wojsk księcia polskiego Kazimierza I Odnowiciela, mimo to przypuszcza się, że i w tej wcześniejszej wojnie Kazimierz brał udział. Według Zdzisława Pietrasa [1], w obliczu spodziewanego ataku Jarosława Mądrego na Mazowsze oraz jego sojuszu z Kazimierzem Odnowicielem (ślub księcia polskiego z Dobroniegą Marią, córką Włodzimierza I Wielkiego ), władca Mazowsza Miecław w celu uniknięcia walki na dwa fronty wiosną 1041 roku rozpoczął działania przeciwko siłom księcia polskiego. Podając informacje za kroniką śląsko-polską[potrzebne źródło], Zdzisław Pietras umiejscawia starcie Kazimierza z Miecławem pod wsią Pobiedziska. Kazimierz rozbił tam oddziały Miecława, ale pomimo zwycięstwa nie zdołał ostatecznie rozwiązać sprawy Mazowsza. Zawarł z Miecławem rozejm, odkładając na czas przyszły kwestię całkowitego uzależnienia Mazowsza od korony. Przyjmuje się również, że bitwa ta miała miejsce w roku 1047 podczas ostatecznego starcia Kazimierza z władcą Mazowsza[potrzebne źródło]. Świadczyć ma o tym fakt nadania w 1048 r. niewielkiej osadzie nazwy Pobiedziska wywodzącej się od słowa pobieda (zwycięstwo)[potrzebne źródło].
Przypisy
- ↑ "Kazimierz Odnowiciel" wyd. "Śląsk", 1979r., str. 112-118