Blanka I z Nawarry
Z Wikipedii
Blanka I z Nawarry, fr. Blanche I de Navarre (1391 – 3 kwietnia 1441), królowa Nawarry w latach 1425 - 1441.
Córka króla Nawarry - Karola III Szlachetnego i Eleonory, infantki kastylijskiej (zm. 1416). Blanka poślubiła najpierw Marcina II, króla Sycylii i księcia Aragonii. Jej drugim mężem został Jan Aragoński (Juan), książę Peñafiel (drugi syn króla Aragonii - Ferdynanda I). Jan został królem Nawarry razem z Blanką w 1425, a po jej śmierci to on sprawował faktyczne rządy (zamiast ich syna Karola z Viany). Jan został także królem Aragonii, po śmierci swojego starszego brata - Alfonsa V, w 1458. Ożenił się po raz drugi z Joanną Enríquez i mieli 4 dzieci; w tym Ferdynanda II Aragońskiego.
[edytuj] Dzieci Blanki I i Jana II
- Karol z Viany (1421-1461),
- Jan Aragoński (1423-1425),
- Blanka z Nawarry (1420-1464) - żona Henryka IV - króla Kastylii,
- Eleonora I z Nawarry - babka Anny de Foix, królowej Węgier i Czech.
| Poprzednik Karol III Szlachetny |
 |
królowa Nawarry 1425-1441 |
|
Następca Jan Aragoński |
