Bogusław Kaczyński

Z Wikipedii

Bogusław Kaczyński

Urodzony	2 maja 1942 Biała Podlaska

Bogusław Kaczyński (ur. 2 maja 1942 w Białej Podlaskiej) – dziennikarz, publicysta i krytyk muzyczny, popularyzator opery, operetki i muzyki poważnej, teoretyk muzyki, twórca telewizyjny, animator kultury, prezenter i autor wielu programów w TVP.

Jest autorem serii płytowej "Bogusław Kaczyński – Złota Kolekcja". Prowadził transmisje telewizyjne najważniejszych wydarzeń muzycznych w kraju i za granicą, m.in.: Konkurs Chopinowski, Konkurs im. Henryka Wieniawskiego, koncerty Pavarottiego, Placido Domingo, jubileusz Filharmonii Narodowej, festiwal w Sopocie, Koncerty Noworoczne z Wiednia, konkursy Eurowizji.

[edytuj] Osiągnięcia i przebieg kariery

Jest autorem licznych felietonów i recenzji w czasopismach takich jak Teatr, Ruch Muzyczny, Kultura, jest również autorem audycji radiowych i telewizyjnych, m.in. Operowe qui pro quo (1974-1978), Zaczarowany świat operetki (1979-1981), Rewelacja miesiąca (od 1979), obecnie co jakiś czas można go zobaczyć w TVP 2 raz w innych stacjach telewizyjnych w kraju i za granicą (m.in. w Nowym Jorku, Berlinie, Rzymie, Hawanie, Paryżu, Moskwie). Był twórcą Festiwalu Muzyki w Łańcucie, którym kierował w latach 1980-1990, od 1982 dyrektor Festiwalu im. J. Kiepury w Krynicy. W latach 1993-1996 był prorektorem Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 1994-1998 dyrektorem Teatru Muzycznego Roma.

Udzielał również wielu konsultacji muzycznych do filmów i spektakli. Od października 2006 roku zasiadał w jury programu Supertalent emitowanego w TVP 2 wraz z Moniką Richardson, Katarzyną Figurą i Wojciechem Cejrowskim.

W marcu 2007 doznał udaru mózgu skutkiem czego była częściowa utrata zdolności mówienia oraz paraliż prawej strony ciała. Wyszedł ze szpitala 30 maja 2007 roku. Po intensywnej rehabilitacji większość dolegliwości ustąpiła. W sierpniu 2007 ponownie kierował festiwalem w Krynicy.

W wyniku plebiscytu Polityki Koniec wieku zaliczony został do grona dziesięciu największych osobowości telewizyjnych XX stulecia.^[1] Jesienią 2002 roku podczas gali z okazji 50-lecia TVP otrzymał statuetkę i tytuł „Gwiazda Telewizji Polskiej”. Został również uhonorowany nagrodą „Piękniejsza Polska”.

Bogusław Kaczyński jest założycielem Fundacji ORFEO, która wspiera kulturę narodową, propaguje sztukę wśród dzieci i młodzieży oraz promuje ambitne inicjatywy artystyczne.

[edytuj] Książki

Bogusław Kaczyński, Dzikie orchidee, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 1985, ISBN 83-86041-15-3
Bogusław Kaczyński, Ucieczki do Karyntii. Rzecz o A. Bergu i jego operach, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa, 1987, ISBN 83-212-0483-X
Bogusław Kaczyński, Wielka sława to żart, Wydawnictwo BGW, Warszawa, 1992, ISBN 83-7066-452-0
Bogusław Kaczyński, Kretowisko, Art B Press, Poznań, 1991, ISBN 83-900107-7-1
Bogusław Kaczyński, Xenia Grey : księżna Chicago, Fundacja Orfeo, Warszawa, 1993, ISBN 83-86041-00-5
Bogusław Kaczyński, Krynicki Benefis, Fundacja ORFEO, Warszawa, 2000, ISBN 82-86041-10-2
Bogusław Kaczyński, Symfonia w dolinie słońca (album wydany w Niemczech)
Bogusław Kaczyński, Teatr Kaczyńskiego - Roma

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

1983 - "Złoty Ekran 1982" za cykl "Zaczarowany świat operetki"
1985 - „Nagroda Neapolitańska” za propagowanie wysokiej kultury na świecie
1995 - Kawaler Orderu Uśmiechu
1996 – „Lider Promocji Kultury Polskiej” (nagroda międzynarodowa)
1997 - tytuł "Honorowy Białostocczanin Roku"
2000 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
trzykrotnie otrzymał "Złoty Ekran"
jako pierwszy zdobył "Wiktora" (potem jeszcze 3 statuetki) oraz "Super-Wiktor".
2002 – Honorowy Obywatel Krynicy
2003 – Honorowy Obywatel Łańcuta
2003 - laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki
2005 - tytuł „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej”
2006 - tytuł "Mistrz Mowy Polskiej"
Czterokrotny laureat nagród indywidualnych za działalność radiową i telewizyjną prezesa Radia i Telewizji