Luciano Pavarotti

Z Wikipedii

Luciano Pavarotti
Występ na stadionie Stade Vélodrome w Marsylii w 2001.
Data i miejsce urodzenia	12 października 1935[1]  Włochy (Modena)[2]
Pochodzenie	Włochy (Reggio Emilia)
Data i miejsce śmierci	6 września 2007[1]  Włochy (Modena)[3]
Instrument	śpiew - (tenor)
Gatunek	opera
Zawód	solista operowy
Aktywność	1961-2006
Wytwórnia płytowa	Deutsche Grammophon, Sony BMG Masterworks, Decca Music Group
Współpracownicy
Plácido Domingo, Jose Carreras
Zespół
Trzech tenorów
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Luciano Pavarotti (ur. 12 października 1935 w Modenie, zm. 6 września 2007 również w Modenie^[2][1]) – włoski śpiewak operowy (tenor liryczny). Uważany za jednego z najwybitniejszych śpiewaków XX wieku^[1].

Spis treści 1 Biografia 2 Przypisy 3 Bibliografia 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

Jego ojciec był piekarzem i chórzystą (tenorem) w miejscowej operze. Pavarotti studiował w Reggio Emilia, gdzie w wyniku wygranego konkursu w 1961 zadebiutował jako Rudolf w Cyganerii Pucciniego^[1]. Już dwa lata później zadebiutował w Covent Garden, 1965 w La Scali, a w 1968 w Metropolitan Opera. Specjalizował się w repertuarze bel canto, szczególnie w operach Belliniego, Donizettiego, Rossiniego i wczesnego Verdiego. Występował na scenach czołowych teatrów operowych świata. Dysponował głosem mocnym, o rozległej skali, sięgającej do c². Do jego repertuaru należały partie tenorowe takie jak w Napoju miłosnym i Córce pułku Donizettiego; w Rigoletcie i Aidzie Verdiego; w Carmen Bizeta, oraz w Tosce i Turandot Pucciniego.

W latach 90., poczynając z koncertem 7 lipca 1990 w Termach Karakalli w Rzymie (w przeddzień meczu finałowego mistrzostw świata w piłce nożnej), zapoczątkował z Plácido Domingo i José Carrerasem słynne koncerty "Trzech tenorów", mające miejsce na stadionach i w wielkich parkach miejskich, np. na starym Stadionie Wembley i w Hyde Parku w Londynie, w Madison Square Garden i w Central Parku w Nowym Jorku, pod Wieżą Eiffla w Paryżu, na Camp Nou w Barcelonie – wszędzie gromadząc tłumy słuchaczy.

Wystąpił w Polsce dwukrotnie: po raz pierwszy w latach 60. w operze w Bydgoszczy – jeszcze bez rozgłosu medialnego,^[4] oraz w 1995 w Sali Kongresowej w Warszawie.

Zdobył ogromną popularność dzięki transmisjom telewizyjnym. Wielokrotnie współpracował szczególnie dla celów charytatywnych z gwiazdami muzyki rozrywkowej, m.in. z Bryanem Adamsem, Andrea Bocellim, Bono i The Edge, Jamesem Brownem, Tracy Chapman, Erikiem Claptonem, Céline Dion, Brianem Eno, Enrique Iglesiasem, Eltonem Johnem, Annie Lennox, Rickym Martinem, Brianem Mayem, George'em Michaelem, Dolores O'Riordan, Stingiem, Suzanne Vegą, Caetano Veloso i Zucchero. Nagrał wiele płyt oraz sfilmowanych oper; sprzedał w ciągu swojej kariery ponad 100 milionów płyt^[1].

13 grudnia 2003 Luciano Pavarotti wziął ślub z Nicolettą Mantovani^[2], swoją byłą sekretarką. Uroczystość zaślubin odbyła się w teatrze w Modenie, rodzinnej miejscowości śpiewaka. Pavarotti świętował 68 urodziny, panna młoda była od niego młodsza o 35 lat^[1].

W 2004 zakończył karierę, odwołując koncerty w zaplanowanej pożegnalnej trasie dookoła świata. 10 lutego 2006 zaśpiewał powszechnie kojarzoną z jego repertuarem arię Nessun dorma z opery Turandot podczas otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie.

W lipcu 2006 Luciano Pavarotti przeszedł operację usunięcia raka trzustki. Od tego czasu nie występował publicznie.

W nocy 5 września 2007 jego stan zdrowia uległ nagłemu pogorszeniu. Zmarł otoczony rodziną 6 września 2007 około 5:00 nad ranem w swoim domu w Modenie.^[3]

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Luciano Pavarotti jako wykonawca w bazie danych nagrań ArkivMusic.com: linki zorganizowane alfabetycznie względem kompozytorów i wytwórni płytowych z wyszczególnieniem liczby płyt (362 pozycji), [1]. Link sprawdzony 2007-09-07. (en)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Luciano Pavarotti (wymaga wtyczki Adobe Flash co najmniej w wersji 8) (en) (it)

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.