Borys Pigarewicz
Z Wikipedii
Borys A. Pigarewicz (ur. 15 maja 1898 w m. Ilino na Smoleńszczyźnie - zm. 7 października 1961 w Moskwie) - generał pułkownik Armii Czerwonej i generał broni Wojska Polskiego.
Służbę wojskową rozpoczął w 1915 w armii carskiej. W 1916 ukończył Szkołę Chorążych i walczył w składzie rosyjskiego Frontu Zachodniego. W Armii Czerwonej od 1918. W czasie wojny domowej w Rosji Sowieckiej dowódca kompanii i batalionu oraz pomocnik szefa sztabu pułku. Od 1922 służył w Leningradzkim Okręgu Wojskowym na stanowiskach: pomocnika dowódcy kompanii, dowódcy kompanii, komendanta pułkowej szkoły podoficerskiej, szefa sztabu pułku, szefa wydziału operacyjnego dywizji, pomocnika, a następnie szefa sztabu korpusu piechoty.
We wrześniu 1939 szef sztabu 14 Armii, z którą walczył w wojnie radziecko - fińskiej 1939 - 1940. W początkowym okresie wojny niemiecko sowieckiej (lipiec - wrzesień 1941 dowodził Grupą Operacyjną Sztabu Kierunku Zachodniego. Następnie wyznaczony na szefa sztabu 22 Armii Frontu Zachodniego. Generał major z 1941. Styczeń 1942 - maj 1943 szef sztabu 5 Armii Frontu Zachodniego, maj 1943 - sierpień 1944 szef sztabu Frontu Karelskiego. Od września 1944 do końca wojny dowódca 131 Korpusu Piechoty. W latach 1946-1950 był starszym wykładowcą Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR.
Na życzenie marszałka K. Rokossowskiego od kwietnia 1950 w stopniu generała lejtnanta rozpoczął służbę w Wojsku Polskim na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Generalnego do spraw operacyjnych. W latach 1952 - 1954 pełnił obowiązki szefa Sztabu Generalnego WP. Zastępował gen. broni Władysława Korczyca oddelegowanego do Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Mianowany do stopnia generała broni. Po powrocie gen. W. Korczyca wrócił na swoje stanowisko, które sprawował do czasu zwolnienia z Wojska Polskiego w 1956. 25 stycznia 1957 wyjechał do ZSRR, gdzie dalej pełnił służbę w Sztabie Sił Powietrznych. W 1959 przeszedł w stan spoczynku. Osiadł w Moskwie.
Odznaczenia polskie:Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy I klasy.
[edytuj] Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001 T. Panecki sztab Generalny (Główny) WP 1918 - 2003 Dom Wydawniczy Bellona 2003
