Bracia i Siostry Wolnego Ducha

Z Wikipedii

Zasugerowano, aby ten artykuł (lub sekcję) zintegrować z artykułem Amalrycjanie.

Bracia i Siostry Wolnego Ducha (inne nazwy: amalrykanie, illuminati) to panteistyczno-mistyczna grupa religijna, wywodząca się z chrześcijaństwa, istniejąca w XIII-XV w. w Europie Zachodniej i w Czechach.

Elementy panteizmu w teologii chrześcijańskiej pojawiły się w początkach XIII w. Pod wyraźnym wpływem tej doktryny byli paryscy teolodzy: Dawid z Dinant, Amalryk z Bène i Ortlieb ze Strasburga.

Czterdziestu zwolenników nauk Amalryka tzw. "amalrykanów" głosiło, że: Wszystkie rzeczy są jednym, wiekuistym Bogiem. Podobnie jak Joachim z Fiore, wierzyli, że po "Wieku Ojca" (wieku Starego Testamentu) i "Wieku Syna" (wieku chrześcijaństwa), nadchodzi nowy "Wiek Ducha Świętego".

W 1210 amalrykanie zostali zdradzeni przez szpiega biskupa Paryża i 11 z nich spalono żywcem na stosach. Jednak amalrykanie przetrwali i zaczęli radykalizować się, odrzucając podstawowe dogmaty katolicyzmu, takie jak: ofiara Jezusa i zbawienie. W ich opinii wszystko było Bogiem, a więc nie mogło być grzechu i każde postępowanie było dozwolone. Nazywali to "wolnością Ducha", wierząc, że dusza stoi ponad kategoriami dobra i zła. Niektórzy z nich stali się ateistami.

Katoliccy teolodzy, np. Jordan z Quedlinburga określili nauki amalrykanów jako "niechrześcijańskie". Papież Klemens V podczas Soboru w Vienne w 1311 potępił tę grupę jako "heretycką". Mistrz Eckhart w 1327 pod groźbą ekskomuniki odwołał 28 swoich tez, które były zbliżone do doktryny amalrykanów. W 1375 jeden z amalrykanów- Löffler- został publicznie spalony. Na początku XV w. grupa wyznawców przeniosła się do Czech, zachęcona sukcesami taborytów w tym kraju. Jednak wkrótce zaczęto ich tam prześladować, a ostatecznie zlikwidowano tę grupę w 1421.

[edytuj] Bibliografia

Richard Kieckhefer: Repression of Heresy in Medieval Germany, Philadelphia 1979
Gordon Leff: Heresy in the Later Middle Ages, tom 2, New York 1967
Robert E. Lerner: The Heresy of the Free Spirit in the Later Middle Ages, Berkeley-Los Angeles: University of California Press, 1972
Bernard McGinn: The Flowering of Mysticism. Men and Women in the New Mysticism (1200-1350), tom 3: The Presence of God: A History of Western Christian Mysticism, New York: Crossroads 1998