Bronisław Bohatyrewicz
Z Wikipedii
Bronisław Bohatyrewicz (lub Bohaterewicz), herbu Ostoja, (ur. 24 lutego lub 24 kwietnia 1870 w Grodnie, zamordowany kwiecień/maj 1940 w Katyniu) - generał brygady Wojska Polskiego, podpułkownik carskiej piechoty.
W 1885 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Wilnie. od 1889 zawodowy oficer rosyjskiej piechoty. Podczas I wojny światowej dowódca kompanii i batalionu. Podpułkownik z 1914. Ranny na froncie niemieckim w listopadzie 1914, do końca wojny pozostawał w niewoli.
Od września 1918 w Wojsku Polskim. Był m.in.:
- organizatorem i dowódcą oddziału Samoobrony Grodna (1918–19), którą doprowadził do Dywizji Piechoty Litewsko Białoruskiej. Pułkownik z 1 czerwca 1919
- dowódcą batalionu, później dowódca 81. pułku piechoty (marzec1919 – październik 1920),
- dowódca Brygady Piechoty i oficer sztabu Naczelnego dowództwa Wojsk Litwy Środkowej (październik 1920 - styczeń 1922,
- Oficerski Trybunał orzekający (styczeń - maj 1922,
- dowódca piechoty dywizyjnej 20 Dywizji Piechoty (maj 1922 - sierpień 1923),
- dowódcą piechoty dywizyjnej i p.o. dowódcy 18. Dywizji Piechoty (sierpień 1923– listopad 1926),
- pełniący obowiązki dowódcy Okręgu Korpusu I Warszawa (listopad - grudzień 1926),
W 1927 został mianowany tytularnym generałem brygady, a następnie przeszedł w stan spoczynku. Osiadł w Warszawie. Działacz kombatancki i społeczny.
We wrześniu 1939 pomimo pozostawania w stanie spoczynku zatrzymany i wywieziony do ZSRR do obozu w Kozielsku, zamordowany w Katyniu (Zbrodnia katyńska). Jeden z dwóch zidentyfikowanych generałów (obok gen. Mieczysława Smorawińskiego) w czasie ekshumacji w 1943.
Odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
- Krzyż Walecznych - czterokrotnie.
9 listopada 2007 roku, w ramach masowej akcji, został awansowany pośmiertnie przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na stopień generała dywizji.