Bronisław Kuriata

Z Wikipedii

Bronisław Kuriata (ur. 1923, zm. 1999), generał dywizji LWP.

Podczas II wojny światowej walczył w latach 1942 - 44 w radzieckiej partyzantce na terenie Zachodniej Ukrainy, w szeregach oddziału partyzanckiego im. Feliksa Dzierżyńskiego. Do Ludowego Wojska Polskiego wstąpił ochotniczo 15 maja 1944 roku i został skierowany do 1 Oficerskiej Szkoły Piechoty w Riazaniu, po której ukończeniu brał udział w walkach frontowych na szlaku bojowym 1 Armii Wojska Polskiego od Kołobrzegu do Łaby, dowodząc plutonem, a następnie kompanią piechoty 11 pułku piechoty 4 Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego. W czasie walk był dwukrotnie ranny. Od 1945 służył w podległym Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W latach 1946-1947 dowodził kompanią samodzielnego batalionu operacyjnego KBW, uczestnicząc w walkach z bandami nacjonalistów ukraińskich i ze zbrojnym podziemiem niepodległościowym w południowych i wschodnich regionach kraju. W późniejszych latach ukończył kurs dowódców pułków w Wyższej Szkole Piechoty, a następnie Akademię Sztabu Generalnego WP. Zajmował szereg stanowisk dowódczych w KBW. Był m.in. jego ostatnim dowódcą (1965). Po rozformowaniu KBW współtworzył system Obrony Terytorialnej Kraju. Niektóre pełnione funkcje:

• 1968-1971 I zastępca Głównego Inspektora Obrony Terytorialnej
• 1971-1973 przedstawiciel PRL w Komisji Nadzoru Państw Neutralnych w Korei
• zastępca pełnomocnika szefa Sztabu Generalnego WP ds. specjalnych

W 1980 przeszedł w stan spoczynku.

Odznaczenia:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Krzyż Partyzancki
• radziecki Order Czerwonego Sztandaru