Brzoza niska
Z Wikipedii
Brzoza niska | ||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka wg Reveala | ||||||||||||||||||||||||||||
Domena | jądrowce | |||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | |||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | |||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | |||||||||||||||||||||||||||
Gromada | okrytonasienne | |||||||||||||||||||||||||||
Klasa | Rosopsida | |||||||||||||||||||||||||||
Rząd | leszczynowce | |||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | brzozowate | |||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | brzoza | |||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | brzoza niska | |||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | ||||||||||||||||||||||||||||
Betula humilis Schrank | ||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć i grafik |
Brzoza niska (Betula humilis Schrank) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny brzozowatych. Występuje w Europie i Azji. W Polsce roślina bardzo rzadka, występująca na rozproszonych stanowiskach na niżu. Najliczniej występuje na Pojezierzu Pomorskim i Mazurskim, oraz na Lubelszczyźnie i Podlasiu.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Niski i silnie rozgałęziony krzew osiągający wysokość do 2 m.
- Pędy
- Młode pędy gęsto pokryte białymi brodawkami o końcach czasami nieco owłosionych. Pędy skrócone drobne. Kora wszystkich pędów ciemnoszara.
- Liście
- Eliptyczne lub jajowate o szerokości większej od długości, na szczycie tępe lub nieco zaostrzone, krótkoogonkowe (2–5 mm). Blaszka liściowa o długości 4–6 cm i szerokości 0,5–2,5 cm, nierównomiernie ząbkowana z 4–6 parami nerwów bocznych. Z obu stron jasnozielone. Pączki okryte łuskami, klapa środkowej łuski jest dłuższa od pozostałych i owłosiona.
- Kwiaty
- Kwiaty zebrane w wiotkie i zwisające kotki, oddzielnie kotki męskie i kotki żeńskie. Jest rośliną jednopienną – na jednej roślinie występują zarówno kotki męski, jak i żeńskie. Kotki męskie o długości do 20 mm występują już w jesieni, są wówczas drobne i sterczące. Mniejsze kotki żeńskie mają długość 8–15 mm. Kwitnie od kwietnia do maja, jest wiatropylna.
- Owoc
- Orzeszek ze skrzydełkami o długości połowy jego szerokości lub krótszymi. Roślina wiatrosiewna.
- Biotop, wymagania
- Torfowiska i podmokłe łąki. Przeważnie tworzy skupiska. Jest światłolubna, wyższe drzewa i krzewy z łatwością ją zagłuszają. Na Syberii występuje w tundrze. Jest reliktem polodowcowym, który przywędrował do nas pod koniec epoki lodowcowej. Nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Sambuco-Salicion [1].
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z brzozą brodawkowatą i brzozą omszoną.[2]
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową. Chroniona prawnie od 1983 r. Zagrożona wymarciem z powodu osuszania podmokłych łąk na których występuje. Występuje w 4 parkach narodowych: Białowieskim, Poleskim, Roztoczańskim i Wigierskim.
Chroniona na terenie następujących rezerwatów przyrody:
- Rezerwat przyrody Cielętnik
- Rezerwat przyrody Mętne
- Rezerwat przyrody Kozie Brody
- Rezerwat przyrody Zabrodzie
- Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie
- Rezerwat przyrody Jeziorko koło Drozdowa
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce wg Czerwonej listy roślin i grzybów Polski[3]: V (narażony na wyginięcie)
- Kategoria zagrożenia w Polsce wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin: EN (endangered, zagrożony)
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
[edytuj] Bibliografia
- Kulesza W. Klucz do oznaczania drzew i krzewów. PWRiL, Warszawa, 1955.
- Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8
- http://mega.zielaj.webpark.pl/1en4.htm