Centralizacja Lwowska

Z Wikipedii

Centralizacja Lwowska, właśc. Zgromadzenie Centralne, kierownictwo tajnej organizacji trójzaborowego ruchu niepodległościowego. Założona w 1796 r. w Krakowie i przeniesiona do Lwowa, skupiała głównie zamożnych ziemian z zaboru rosyjskiego i austriackiego, działała przede wszystkim w Galicji, ale swoimi wpływami objęła również Litwę i Wołyń. Dążyła do powstania zbrojnego przy poparciu Francji i Turcji. Na czele Centralizacji stał Walerian Dzieduszycki. Główni działacze: Joachim Mokosiej Denisko, Władysław Jabłonowski.

W 1797 r. działacze organizacji podjęli pod przewodnictwem Joachima Deniski próbę sprowokowania incydentu granicznego na Bukowinie i wywołania wojny turecko-austriackiej. Następstwem niepowodzenia akcji i rozbicia oddziałów powstańczych pod Dobronowcami (30 czerwca 1797 r.) były aresztowania członków Centralizacji i rozbicie organizacji.