Chacachacare
Z Wikipedii
Współrzędne: 10°41' N 61°45' W
Chacachacare | |
Las na wyspie |
|
Kontynent | Ameryka Południowa |
Państwo | Trynidad i Tobago |
Akwen | Morze Karaibskie |
Powierzchnia | 0,61 km² |
Populacja • liczba ludności |
0 |
Wyspy świata |
Chacachacare – wyspa na Morzu Karaibskim należąca do Trynidadu i Tobago, położona w cieśninie Bocas del Dragón, między Trynidadem a należącym do Wenezueli półwyspem Paria. Jest najdalej na zachód wysuniętą spośród należących do Trynidadu i Tobago Wysp Bocas. Przed 1940 najdalej na zachód leżała wyspa Patos; została ona przekazana Wenezueli. Najwyższe wzniesienie wyspy ma wysokość 220 metrów n.p.m.
Krzysztof Kolumb nazwał tę wyspę El Caracol (ślimak), ze względu na jej kształt. Wyspa była w swej historii miejscem dla plantacji bawełny i tytoniu, bazy wielorybników i kolonii trędowatych. Rewolucjonista wenezuelski Santiago Mariño użył jej jako bazy przed inwazją na Wenezuelę.
Na wyspie znajdują się opuszczone budynki po byłej kolonii trędowatych i jej personelu medycznym, zdewastowany kościół, a także latarnia morska. Kolonia funkcjonowała od 1922; ostatni chory opuścił ją w 1984 i odtąd jej budynki zaczęły stopniowo niszczeć wskutek ekspansji roślinności. Podobny los spotyka zbudowaną przez amerykańskich marines drogę na szczyt najwyższego na wyspie wzniesienia oraz 9 wojskowych baraków.