Charles Ives

Z Wikipedii

Charles Ives
Urodzony	20 października 1874 w Danbury, USA
Zmarł	19 maja 1954 w Nowym Jorku, USA

Charles Edward Ives (ur. 20 października 1874, zm. 19 maja 1954) – amerykański kompozytor, który tworzył po koniec XIX i na początku XX wieku. Uważa się, że wyprzedził on eksperymenty Strawińskiego, Debussy’ego, Schönberga, Berga i Weberna.

Ives był znany z fotograficznej pamięci – zapamiętywał wszystko, co usłyszał. W dzieciństwie był on świadkiem spotkania się dwóch orkiestr marszowych, spośród których każda grała inną muzykę. Wywarło to na nim wielkie wrażenie i odcisnęło piętno na jego późniejszych kompozycjach.

Ives pracował w dzień jako agent ubezpieczeniowy, później zaś jako współwłaściciel firmy ubezpieczeniowej, a nocami pisał swe utwory. Łączył ze sobą: atonalność, politonalność, dysonanse, ćwierćtony i asymetryczne rytmy. Zaprzestał komponowania w wieku pięćdziesięciu paru lat – powody tej niemocy artystycznej są nieznane. Do najwybitniejszych dzieł Ivesa należą jego cztery symfonie.

W 1946 roku Lou Harrison – miłośnik twórczości Ivesa – poprowadził premierowe wykonanie jego III Symfonii. Rok później kompozycja ta zdobyła Muzyczną Nagrodę Pulitzera. Ives zrezygnował z tych pieniędzy, przekazując ich połowę Harrisonowi. Kompozytor skomentował to słowami: „Nagrody są dla dzieci – ja jestem dorosły”.

Muzyka Ivesa zaczęła zyskiwać sobie prawdziwą popularność dopiero po jego śmierci. Jego najważniejszą kompozycją jest prawdopodobnie IV Symfonia. Ponieważ wymaga ona użycia bardzo dużych środków, pierwsze jej wykonanie miało miejsce dopiero w 1965 roku – niemal pół wieku po jej powstaniu i ponad dekadę po śmierci kompozytora.

Spis treści 1 Ważniejsze kompozycje 2 Podstawowa dyskografia 3 Linki zewnętrzne 4 Literatura polska

[edytuj] Ważniejsze kompozycje

• I Symfonia d-moll (1898–1901)
• The Unanswered Question na orkiestrę kameralną (1908)
• II Symfonia (1907–1909)
• III Symfonia (The Camp Meeting) (1908–1910)
• II Sonata fortepianowa „Concord, Mass.” (1909–1915)
• Three Places in New England (Orchestral Set No. 1) (1912–1917)
• IV Symfonia (1912–1918)

[edytuj] Podstawowa dyskografia

• The Symphonies I–IV, Orchestral Sets 1 (Three Places in New England) & 2, Los Angeles Philharmonic Orchestra, Zubin Mehta, The Cleveland Orchestra and Chorus, Christoph von Dohnányi, Academy of St Martin-in-the-Fields, Neville Mariner, Decca Music Group Limited, 466 745-2 (ADD).

• Central Park in the Dark, The Gong on the Hook and Ladder, Symphony No 2, Tone Roads et al, Fast „All Roads Lead to the Centre”, The Unanswered Question, Halloween, A Set of Three Short Pieces, Largo cantabile: Hymn, New York Philharmonic Orchestra, Leonard Bernstein, Deutsche Grammophon, 429 220-2GH (DDD).

• The „Concord” Sonata, Songs, Pierre-Laurent Aimard (fortepian), Susan Graham (mezzosopran), Warner Bros. 2564 60297-2.

• Central Park in the Dark, Holidays, The Unanswered Question, Adolph Herseth (trąbka), Chicago Symphony Orchestra, Chicago Symphony Chorus, Michael Tilson Thomas, Sony Classical LP, 42381 (DDD).

• Central Park in the Dark, Holidays, The Unanswered Question, Adolph Herseth (trąbka), Chicago Symphony Orchestra, Chicago Symphony Chorus, Michael Tilson Thomas, Sony Classical CASS 40-42381 (DDD).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• The Charles Ives Society
• Strona domowa Charlesa Ivesa
• Leicestershire Schools Symphony Orchestra – próba wykonania Putnam's Camp pod dyrekcją sir Michaela Tippetta – krótki film z 1969 roku
• Art of the States: Charles Ives – dwa dzieła kompozytora do odsłuchania

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu muzyki, kompozytorzy muzyki poważnej.

[edytuj] Literatura polska

Ch. Ives Eseje przed Sonatą. Tłum. P. Graff. Res facta V, Kraków, PWM 1971, s. 56-95

H. i S. Cowell Ives, Kraków, PWM 1982