Chris Hani

Z Wikipedii

Chris Hani, urodzony jako Martin Thembisile Hani (ur. 28 czerwca 1942 w Cofimvaba, RPA, zm. 10 kwietnia 1993) – lider Południowoafrykańskiej Partii Komunistycznej i Umkhonto we Sizwe, zbrojnego skrzydła Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC). Był aktywnym przeciwnikiem apartheidu. Został zamordowany przez polskiego emigranta, Janusza Walusia.

[edytuj] Elementy biograficzne

Hani studiował literaturę na uniwersytecie Fort Hare, gdzie zetknął się z marksizmem, który utwierdził go w sprzeciwie wobec rasizmu. Komunista, zaangażowany w walkę przeciwko rządowi utrzymującemu apartheid, został kilkakrotnie aresztowany. Po szkoleniu zbrojnym w ZSRR, przebywał w Zimbabwe, gdzie uczestniczył w walkach; w 1974 roku wrócił do kraju, by następnie udać się do m.in. do Lesotho, gdzie usiłowano go zamordować. Przez kilka lat przebywał w Zambii. Wrócił do RPA w 1990, i rok później stanął na czele Komunistycznej Partii RPA (South African Communist Party).

Chris Hani został zamordowany przez Janusza Walusia 10 kwietnia 1993 roku, przed swoim domem w Dawn Park, na przedmieściach Boksburg, strzałem w głowę. Sprawca został zatrzymany, tak jak i Clive Derby-Lewis, konserwatywny członek parlamentu RPA, który użyczył mu pistoletu. Morderstwo to, zorganizowane przez skrajną prawicę, miało na celu zatrzymanie negocjacji kończących apartheid. Na liście przyszłych potencjalnych ofiar znalezionej u Derby-Lewisa, Hani znajdował się na trzecej pozycji, pierwszy natomiast był Nelson Mandela, a drugi – komunista Joe Slovo.

[edytuj] Obecność w kulturze popularnej

Hani znalazł się na 20. pozycji wśród stu największych południowoafrykańczyków (wg telewizji SABC3).

Cztery dni po morderstwie, grupa Dave Matthews Band (gitarzysta Dave Matthews pochodzi z RPA) zaczęła grać utwór #36, poświęcony pamięci Haniego. W 2001 roku wydali oni singel, Everyday, gdzie tytułowa piosenka zaczyna się słowami skandowanymi przez publiczność: Hani, Hani, come and dance with me.

Filozof Jacques Derrida zadedykował Haniemu swoją książkę Spectres de Marx (Widma Marksa, 1993).