Czubajka kania
Z Wikipedii
| Czubajka kania | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | grzyby |
| Typ | grzyby podstawkowe |
| Klasa | podstawczaki |
| Podklasa | podstawczaki pieczarkopodobne |
| Rząd | pieczarkowce |
| Rodzina | pieczarkowate |
| Rodzaj | czubajka |
| Gatunek | czubajka kania |
| Nazwa systematyczna | |
| Macrolepiota procera | |
| (Skorp. ex Fr.) Sing. | |
 Galeria Wikimedia Commons |
|
Czubajka kania (Macrolepiota procera, (Skorp. ex Fr.) Sing., pot. Sowa) - gatunek grzyba należący do rodziny pieczarkowatych. Dość pospolity na terenie całej Polski.
[edytuj] Charakterystyka
- Kapelusz
- W kształcie parasola o średnicy 10-30 cm z garbkiem na środku, z popękaną, łuszczącą się skórą. U młodych kapelusz w całości jest brązowy. Brzeg kapelusza postrzępiony, zazwyczaj biały.
- Blaszki
- Blaszki gęste, białe o szerokości 1-1,8 cm, nie dochodzące do trzonu.
- Trzon
- O długości 20-40 cm, wysmukły, u dołu bulwiasty, u młodych okazów brązowy, u starszych popękany, pierścień ruchomy, biały. Na trzonie występują ciemniejsze poprzeczne prążki. Początkowo jest pełny i gąbczasty, na starszych owocnikach pusty w środku.
- Miąższ
- Biały, nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Smak łagodny, przyjemny. Wydziela delikatny zapach.
- Wysyp zarodników
- Biały. Zarodniki elipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 15-20 x 10-15 μm.
- Biotop
- Występuje pospolicie na brzegach lasów liściastych i iglastych, na polanach leśnych i zrębach, w okresie od lipca do października.
[edytuj] Znaczenie
- Grzyb jadalny: uważany za bardzo smaczny, jadalne są nóżki i kapelusze. Pierścienie są jednak gorzkie. Najczęściej przyrządza się je poprzez panierowanie w formie kotleta. Można też jeść smażone kapelusze kani z chlebem.
- Przez niewprawnych grzybiarzy bywa mylony ze śmiertelnie trującym muchomorem zielonawym, głównie z jego białymi odmianami.
[edytuj] Ciekawostki
- Nazwy zwyczajowe: kania, sowa, parasolnik.
