Dąb czerwony

Z Wikipedii

Dąb czerwony
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	bukowce
Rodzina	bukowate
Rodzaj	dąb
Gatunek	dąb czerwony
Nazwa systematyczna
Quercus rubra L.
Sp. Pl.: 996, 1753
Synonimy
Q. borealis Michx fil.)
Galeria zdjęć i grafik

Dąb czerwony (Quercus rubra L.) - gatunek drzew z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej. Jest tam najpospolitszym gatunkiem dębu. W Polsce jest gatunkiem introdukowanym, ok. XIX w. został sprowadzony przez leśników jako gatunek pielęgnacyjny i ochronny. Rozprzestrzenia się samorzutnie, obecnie występuje już na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Wypiera rodzime gatunki dębów i inne drzewa. Wg ekologów powinien być usuwany z obszarów chronionych.^[1]. Status gatunku we florze Polski: kenofit, agriofit.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zmienność 3 Zastosowanie 4 Przypisy

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Duże drzewo z grubym pniem i szeroko ugałęzioną koroną. Wzrost w młodości bardzo szybki, później wolniejszy. Osiąga wysokość do 25 m.

Pędy

Gałązki cienkie, nagie, błyszczące, ciemnoczerwone, lub brązowo-oliwkowe.

Pień

Masywny i gruby, ale dość nisko nad ziemią rozgałęziający się na grube konary. Kora ciemnoszara, do 40 lat gładka (czym różnni się od krajowych gat. dębów), potem płytko spękana.

Liście

Ulistnienie skrętoległe. Liście duże, u podstawy szerokoklinowate, z obu stron po 4 pary prawie równoległych do siebie klap bocznych, grubo ząbkowanych, ostro zakończonych; z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasnozielone, jesienią jaskrawoczerwone. Mają długość do 25 cm i szerokość do 15 cm. Dąb czerwony jest bardzo efektowny, gdy jego liście stają się jesienią pomarańczowe i czerwone.

Kwiaty

Kwiaty męskie są zebrane w kotki, kwiaty żeńskie wyrastają pojedynczo. Kwitnie pod koniec maja. Roślina jednopienna, wiatropylna.

Owoce

Żołędzie - szerokojajowate, czerwonobrązowe, błyszczące, z widocznymi podłużnymi paskami, u podstawy płaskie. Miseczki nagie, z przylegającymi łuskami, na bardzo krótkiej szypułce. Miseczki żołędzi w pierwszym roku są wielkości ziaren grochu. Żołędzie dojrzewają dopiero na drugą jesień.

Biotop

Lasy. Gatunek światłożądny, dobrze znoszący ocienienie boczne. Jest doskonale przystosowany do naszego klimatu. Rośnie szybciej od innych gatunków dębów.

[edytuj] Zmienność

Tworzy mieszańce z dębem błotnym i d. szkarłatnym (Q x benderi Baenitz). ^[2]

[edytuj] Zastosowanie

• Drewno jest gorszej jakości od drewna dębów europejskich. Ma wąską biel i czerwonawobrązową twardziel. Jest twarde i ciężkie, posiada średnią wytrzymałość i sprężystość. Stosowane jest jako drewno budowlane, wykonuje się z niego meble, podłogi, elementy wyposażenia wnętrz, elementy stolarskie do użytku wewnątrz, drzwi, meble kuchenne, boazerie i trumny.
• Roślina ozdobna: Sadzony w parkach i ogrodach.

Przypisy