Danilo Di Luca
Z Wikipedii
| Danilo di Luca | |
 Danilo di Luca przed startem Tour de Pologne 2005 w Gdańsku, w koszulce lidera klasyfikacji ProTour 2005 |
|
| Narodowość |  Włochy |
| Data urodzenia | 2 stycznia 1976 |
| Drużyna | Team LPR |
| Poprzednie drużyny |
|
| Największy sukces | Giro d'Italia 2007 |
Danilo di Luca (ur. 2 stycznia 1976 w Spoltore, Włochy) - włoski kolarz szosowy; zwycięzca klasyfikacji generalnej UCI ProTour 2005.
Di Luca został zawodowym kolarzem w 1999 w drużynie Team Cantina Tollo. W sezonie 2002 zmienił barwy i wstąpił do drużyny Saeco. Od 2005 do 2007 roku ścigał się w drużynie Liquigas-Bianchi, a w 2008 zmienił barwy na Team LPR.
Di Luca w swoim pokoleniu zaliczany jest do jednego z największych talentów kolarskich we Włoszech. W 2000 i 2001 roku wygrał po jednym etapie w Giro d'Italia, odniósł również zwycięstwo w jesiennym klasyku Giro di Lombardia w 2001. W kolejnych latach nie udało mu się odnieść żadnych większych zwycięstw. W roku 2004 był zamieszany w niejasną aferę dopingową, przez co był traktowany na Tour de France jako persona non grata.
Spis treści |
[edytuj] Sezon 2005
Na wiosnę 2005 di Luca mógł w końcu pokazać się jako jeden z najsilniejszych "łowców klasyków", jak również dał się zauważyć w kilku wyścigach wielodniowych. Wygrał wyścig Dookoła Kraju Basków, ciężką wieloetapówkę. Kilka tygodni później triumfował w jednodniowych wyścigach Amstel Gold Race i La Fleche Wallone. W tym samym roku, w Giro d'Italia wygrał dwa etapy, co dało mu wielodniowe prowadzenie w klasyfikacji generalnej tego wyścigu i możliwość noszenia różowej koszulki lidera. Ostatecznie zajął tam 4. pozycję. Dzięki tym sukcesom, już na wiosnę di Luca zanotował duży skok w generalnej klasyfikacji ProTour, a zwycięstwo w Strzale Walońskiej dało mu prowadzenie, którego już nie oddał do końca sezonu.
Danilo di Luca startował w Tour de Pologne 2005, aby przypieczętować swoją pozycję lidera ProTour 2005. Zajął w tym wyścigu ostatecznie 5. miejsce.
[edytuj] 2007 - sukcesy i zarzuty
Na początku sezonu 2007 wygrał prestiżowy wyścig Mediolan-Turyn oraz Liège-Bastogne-Liège. Ogromny sukces odniósł na przełomie maja i czerwca zwyciężając w Giro d'Italia, jednak jest podejrzewany, że w czasie tego wyścigu roku zażył środki, które miały zatuszować zażycie środków dopingujących. Wraz z nim podejrzany jest także Gilberto Simoni i paru innych kolarzy. W lipcu 2007 r. Di Luca został oczyszczony z tych zarzutów.[1]
W październiku 2007 Włoski Komitet Olimpijski zawiesił kolarza na 3 miesiące w związku z zamieszaniem w aferę "Oil for drugs". Di Luca miał rzekomo współpracować z podejrzanym włoskim lekarzem, Carlosem Santuccione.[2] Zawieszenie to pociągnęło za sobą brak uczestnictwa Włocha w Mistrzostwach Świata, jak również wykluczenie go przez UCI z cyklu ProTour i utratę pozycji lidera, tuż przed ostatnim wyścigiem cyklu, Giro di Lombardia.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Italian judge dismisses Di Luca case, cyclingnews.com, 13 lipca 2007
- ↑ http://www.cyclingnews.com/news.php?id=news/2007/oct07/oct16news2
[edytuj] Linki zewnętrzne
Luigi Ganna (1909) • Carlo Galetti (1910) • Carlo Galetti (1911) • Atala (1912) • Carlo Oriani (1913) • Alfonso Calzolari (1914) • Costante Girardengo (1919) • Gaetano Belloni (1920) • Giovanni Brunero (1921) • Giovanni Brunero (1922) • Costante Girardengo (1923) • Giuseppe Enrici (1924) • Alfredo Binda (1925) • Giovanni Brunero (1926) • Alfredo Binda (1927) • Alfredo Binda (1928) • Alfredo Binda (1929) • Luigi Marchisio (1930) • Francesco Camusso (1931) • Antonio Pesenti (1932) • Alfredo Binda (1933) • Learco Guerra (1934) • Vasco Bergamaschi (1935) • Gino Bartali (1936) • Gino Bartali (1937) • Giovanni Valetti (1938) • Giovanni Valetti (1939) • Fausto Coppi (1940) • Gino Bartali (1946) • Fausto Coppi (1947) • Fiorenzo Magni (1948) • Fausto Coppi (1949) • Hugo Koblet (1950) • Fiorenzo Magni (1951) • Fausto Coppi (1952) • Fausto Coppi (1953) • Carlo Clerici (1954) • Fiorenzo Magni (1955) • Charly Gaul (1956) • Gastone Nencini (1957) • Ercole Baldini (1958) • Charly Gaul (1959) • Jacques Anquetil (1960) • Arnaldo Pambianco (1961) • Franco Balmamion (1962) • Franco Balmamion (1963) • Jacques Anquetil (1964) • Vittorio Adorni (1965) • Gianni Motta (1966) • Felice Gimondi (1967) • Eddy Merckx (1968) • Felice Gimondi (1969) • Eddy Merckx (1970) • Gösta Pettersson (1971) • Eddy Merckx (1972) • Eddy Merckx (1973) • Eddy Merckx (1974) • Fausto Bertoglio (1975) • Felice Gimondi (1976) • Michel Pollentier (1977) • Johan De Muynck (1978) • Giuseppe Saronni (1979) • Bernard Hinault (1980) • Giovanni Battaglin (1981) • Bernard Hinault (1982) • Giuseppe Saronni (1983) • Francesco Moser (1984) • Bernard Hinault (1985) • Roberto Visentini (1986) • Stephen Roche (1987) • Andrew Hampsten (1988) • Laurent Fignon (1989) • Gianni Bugno (1990) • Franco Chioccioli (1991) • Miguel Induráin (1992) • Miguel Induráin (1993) • Jewgienij Bierzin (1994) • Tony Rominger (1995) • Paweł Tonkow (1996) • Ivan Gotti (1997) • Marco Pantani (1998) • Ivan Gotti (1999) • Stefano Garzelli (2000) • Gilberto Simoni (2001) • Paolo Savoldelli (2002) • Gilberto Simoni (2003) • Damiano Cunego (2004) • Paolo Savoldelli (2005) • Ivan Basso (2006) • Danilo Di Luca (2007) • Alberto Contador (2008)
Michael Albasini • Dario Andriotto • Magnus Bäckstedt • Patrick Calcagni • Eros Capecci • Kjell Carlström • Dario David Cioni • Daniele Colli • Alberto Curtolo • Mauro Da Dalto • Danilo Di Luca • Stefano Garzelli • Enrico Gasparotto • Roman Kreuziger • Nicola Loda • Vladimir Miholjevic • Marco Milesi • Matej Mugerli • Vincenzo Nibali • Andrea Noé • Luca Paolini • Franco Pellizotti • Manuel Quinziato • Marco Righetto • Alessandro Spezialetti • Charles Wegelius • Stefano Zanini
