Dee Dee Bridgewater
Z Wikipedii
Dee Dee Bridgewater | |
Dee Dee Bridgewater na koncercie w Niemczech 7 lipca 2006 |
|
Imię i nazwisko | Denise Eileen Garrett |
Pseudonim | Dee Dee Bridgewater |
Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1950 Memphis, Tennessee, USA |
Pochodzenie | Stany Zjednoczone, Flint (Michigan) |
Instrument | wokal |
Gatunek | Jazz |
Zawód | wokalistka, aktorka |
Wytwórnia płytowa | MCA, Polygram, Verve, DDB |
Strona internetowa |
Dee Dee Bridgewater, właściwie Denise Eileen Garrett (ur. 27 maja 1950 w Memphis w stanie Tennessee w USA), amerykańska aktorka, wokalistka jazzowa i prowadząca audycję JazzSet with Dee Dee Bridgewater w National Public Radio, zdobywczyni dwóch Nagród Grammy (1998) i Nagrody Tony (1975).
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Dee Dee Bridgewater urodziła się jako Denise Eileen Garrett 27 maja 1950 w Memphis w stanie Tennessee w USA. Dorastała w mieście Flint w stanie Michigan. Jak sama wspomina, matka często słuchała w domu płyty z największymi hitami Elli Fitzgerald, która inspirowała ją w swojej karierze muzycznej. Natomiast jej ojciec, Matthew Garrett, grał na trąbce przeboje Booker Little, Charlesa Lloyda i Georga Colemana. Był nauczycielem w Manassas High School. Na takich wzorach wychowywała się i na nich wsparła swoją przyszłą karierę. A zaczynała już w wieku 16 lat, jako członek trio śpiewała w klubach w Michigan. 2 lata później rozpoczęła studia w Michigan State University, potem przeniosła się do Uniwersytetu Illinois w Urbana-Champaign. W 1969 roku ze studenckim zespołem jazzowym wyjechała w trasę koncertową po ZSRR. Rok później spotkała swojego męża, Cecila Bridgewatera. Po ślubie w 1971 roku, przeprowadzili się do Nowego Jorku, gdzie Cecil grał na trąbce w swoim zespole Horace Silver.
We wczesnych latach 70. dołączyła jako wokalistka do Thad Jones-Mel Lewis Jazz Orchestra. To był początek jej kariery jazzowej. W tym czasie grała koncerty z takimi muzykami jak Sonny Rollins, Dizzy Gillespie, Dexter Gordon czy Max Roach. W 1973 roku wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w Monterey. To była przepustka do sukcesu. Rok później wydała swój pierwszy solowy albym Afro Blue i wystąpiła na Broadwayu w musicalu The Wiz.
Później pojawiała się w kilku innych produkcjach scenicznych. W 1984 roku wyjechała na tournee po Francji z musicalem Sophisticated Ladies. 2 lata później przeprowadziła się do Paryża. W tym samym roku zagrała Billie Holiday w musicalu Lady Day. Na przełomie lat 80. i 90. wróciła do jazzu. W 1990 wystąpiła na Festival de Jazz de Montreux. 4 lata później zaczęła współpracę z Horacem Silverem, która zakończyła się albumem Love and Peace: A Tribute to Horace Silver (1995). Rok później wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w San Francisco. Jej następny album Dear Ella (1997) przyniósł jej Nagrodę Grammy w kategorii najlepszego albumu jazzowego oraz drugą statuetkę za piosenkę Cotton Tail. Album Live at Yoshi's (1998) przyniósł jej następną nominację do Nagrody Grammy. W 1998 roku znów wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w Monterey, a w 2007 roku na Festiwaly Jazzowym w San Francisco. W październiku 1999 r. Dee Dee Bridgewater dołączyła do osób wspierających walkę z głodem na świecie.
[edytuj] Mężowie
- Cecil Bridgewater (1971-1975), z którym ma córkę Tulani
- Gilbert Moses (1977-1985), z który ma córkę China Moses
- Jean-Marie Durand (od 1991), obecny mąż
[edytuj] Dyskografia
- Afro Blue (1974)
- Dee Dee Bridgewater (1976)
- Just Family (1978)
- Bad for me (1979)
- Dee Dee Bridgewater (1980)
- Live in Paris (1987)
- Victim of Love (z Rayem Charlesem) (1990)
- In Montreux (1993)
- Keeping Tradition (1993)
- Love and Peace (1995)
- Prelude to a Kiss (z tematami Duke'a Ellingtona) (1996)
- Dear Ella (1997)
- Live at Yoshi's (2000)
- This is new (2002)
- Dee Dee Bridgewater Sings Kurt Weill Live at North Sea Jazz (DVD, 2004)
- J'ai Deux Amours (2005)
- Red Earth (2007)
[edytuj] Filmografia
- The Wiz jako Glinda, dobra czarownica z Południa (1978)
- Another Life jako Samantha Marshall (1982)
- Lady Day jako Billie Holiday (1986)
- Nieśmiertelny jako Carolyn (1992-1997)
[edytuj] Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Tony - najlepsza aktorka w musicalu (The Wiz) (1975)
- Laurence Oliver Award - najlepsza aktorka w musicalu (Lady Day) (1986) (nominacja)
- Billie Holiday Award - najlepszy wokal jazzowy (Live In Paris) (1988)
- Nagroda Grammy - najlepszy kobiecy występ jazzowy (Live in Paris) (1989) (nominacja)
- Nagroda Grammy - najlepszy występ jazzowy (Keeping Tradition) (1994) (nominacja)
- Django D'Or - (Keeping Tradition) (1994)
- Gavin Report - najlepszy album jazzowy (Love And Peace: A Tribute to Horace Silver) (1995)
- Swing Journal - najlepszy album jazzowy (Love And Peace: A Tribute to Horace Silver) (1995)
- Billie Holiday Award - najlepszy wokal jazzowy (Love And Peace: A Tribute to Horace Silver) (1995)
- Choc de L'Année - (Love And Peace: A Tribute to Horace Silver) (1995)
- Nagroda Grammy - najlepszy występ jazzowy (Love and Peace: A Tribute to Horace Silver) (1996) (nominacja)
- Złoty Medal na Festiwalu w Nowym Jorku (1997)
- New York AIR Award (1998)
- Victoires de la Musique - najlepszy album jazzowy (Dear Ella) (1998)
- Echo Award - najlepszy album jazzowy (Dear Ella) (1998) (nominacja)
- Nagroda Grammy - najlepszy występ jazzowy (Dear Ella) (1998)
- Nagroda Grammy - piosenka Cotton Tail (1998)
- New York AIR Award (1999)
- Nagroda Grammy - najlepszy album jazzowy (Live at Yoshi's) (2001) (nominacja)
- Nagroda Grammy - album jazzowy (J'ai Deux Amours) (2005) (nominacja)
- Nagroda Grammy - album jazzowy (Red Earth) (2007) (nominacja)
- Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres Francuskiego Ministerstwa Kultury (2007)
- Haut Conseil de la Francophonie Chevalier de l’Ordre National du Mérite prezydenta Francji Françoisa Mitteranda (2007)
- Officier des Arts et des Lettres Francuskiego Ministerstwa Kultury (2007)