Digital Video Broadcasting

Z Wikipedii

To jest tylko zalążek artykułu związanego z elektroniką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.

DVB (ang. Digital Video Broadcast) – standard cyfrowej telewizji. Charakteryzuje się jakością obrazu i dźwięku porównywalną do zapisu DVD (500i), pozwala na interaktywny odbiór, tj. włączenie napisów w różnych językach oraz przełączenia języka ścieżki audio. W standardzie DVB obraz i dźwięk przesyłane są w systemie MPEG-2, tak jak w DVD. Oryginalna rozdzielczość PAL sygnału DVB to 720x576. Niedawno wprowadzono również kodowanie w MPEG-4 (H.264).

Niektóre odbiorniki satelitarne DVB obsługują karty SmartCard odblokowujące płatne kanały. Istnieje pakiet kanałów FTA (ang. Free-to-air), które każdy może odbierać za darmo.

Użytkownicy telewizji DVB cenią sobie przede wszystkim idealną jakość obrazu – wysoką rozdzielczość efektywną obrazu w przypadku telewizji HDTV i kolorystykę zgodną z emitowanym oryginałem – oraz wysokiej jakości dźwięk stereo.

[edytuj] Standardy nośnikowe DVB

Istnieje 4 standardów nośnikowych, głównie różniących się modulacją i częstotliwością nadawana:

• DVB-S i DVB-S2 – nadawanie satelitarne
• DVB-T i DVB-T2 – nadawanie naziemne
• DVB-C i DVB-C2 – nadawanie w sieciach kablowych
• DVB-H i DVB-SH – nadawanie naziemne oraz satelitarne dla małych urządzeń przenośnych np. telefonów komórkowych lub palmtopów, stworzony na bazie DVB-T.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• http://www.dvb.org/ – strona główna DVB