Dmitrij Tursunow

Z Wikipedii

Dmitrij Tursunow
Dmitrij Tursunow podczas Australian Open 2006
Państwo	Rosja
Miejsce zamieszkania	Roseville, Kalifornia
Data urodzenia	12 grudnia 1982
Miejsce urodzenia	Moskwa
Wzrost	185 cm
Waga	81 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Witalij Gorin
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	20 (2 października 2006)
Australian Open	3R (2007)
Roland Garros	3R (2006)
Wimbledon	4R (2005 - 2006)
US Open	3R (2003)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	57 (30 października 2006)

Dmitrij Igorowicz Tursunow, ros. Дмитрий Игоревич Турсунов (ur. 12 grudnia 1982 w Moskwie), tenisista rosyjski, reprezentant w Pucharze Davisa.

Jest synem inżyniera, specjalisty fizyki nuklearnej (później także trenera tenisowego i biznesmena), jako 12-latek razem z rodziną wyjechał do USA. Trenował m.in. w akademii tenisowej Hiszpana José Higuerasa w Sacramento. W 2000 rozpoczął oficjalnie karierę zawodową. Praworęczny, dysponujący silnymi uderzeniami z głębi kortu (bekhend oburęczny), stosunkowo często musi rezygnować ze startów turniejowych ze względu na kontuzje.

W 2000 wygrał trzy imprezy rangi Futures, rok później pierwszy challenger. Także w 2001 debiutował w cyklu ATP Tour, dochodząc w Memphis do ćwierćfinału (pokonał m.in. Grega Rusedskiego i Georga Bastla, przegrał z późniejszym triumfatorem Markiem Philippoussisem). Kolejna kontuzja (błędnie zdiagnozowana) wyłączyła Tursunowa z rozgrywek na dziewięć miesięcy do czerwca 2002. W 2003 Rosjanin debiutował w Wielkim Szlemie, osiągając III rundę US Open, m.in. po pięciosetowym zwycięstwie nad byłym liderem rankingu światowego Gustavo Kuertenem. Kolejne sukcesy w cyklu challengerów (wygrane w Mandeville i San Antonio) dały mu na koniec 2003 miejsce w pierwszej setce na świecie.

W sezonie 2004 wystąpił we wszystkich czterech turniejach wielkoszlemowych, szczególnie wyróżniając się na Wimbledonie, gdzie w drodze do 1/16 finału wyeliminował rodaka Marata Safina i Ormianina Sargisa Sargsiana (15:13 w piątym secie). Jeszcze lepiej wypadał na Wimbledonie w kolejnych dwóch latach, dochodząc do IV rundy - w 2005 pokonał faworyta gospodarzy Tima Henmana (odpadł z Grosjeanem), a w 2006 wyeliminował wysoko rozstawionego Chorwata Ivana Ljubičicia. Odpadł z Jarkko Nieminenem po dramatycznym pięciosetowym meczu (wyrównał ze stanu 0:2 w setach wygrywając dwa tie-breaki, ale piąta partia padła łupem rywala 9:7), a nerwowe zachowanie w końcówce meczu (uderzenie piłką w stołek sędziowski) kosztowało go karę finansową i karne odebranie punktu.

W połowie 2006 jego zarobki zawodowe przekroczyły milion dolarów. Latem 2006 po raz pierwszy wystąpił w finale turnieju singlowego (uległ w Los Angeles Haasowi), a jesienią t.r. odniósł pierwsze zwycięstwo, w finale w Bombaju pokonując Czecha Tomáša Berdycha. Do końca 2006 był ponadto w trzech finałach w deblu. W październiku 2006 zajmował najwyższe w karierze miejsca w rankingu światowym - w singlu nr 20, w deblu nr 57. Po wieloletnich bezskutecznych staraniach o przyznanie obywatelstwa amerykańskiego przyjął w 2005 propozycję występu w rosyjskiej reprezentacji w Pucharze Davisa. W 2006 zdobył cenne punkty singlowe w meczach z Holandią (pokonał m.in. Sluitera), Francją (pokonał Gasqueta) i USA (pokonał w pięciu setach Andy Roddicka), przyczyniając się do awansu Rosji do finału rozgrywek. W spotkaniu finałowym, które przyniosło Rosji końcowy sukces, zdobył punkt w deblu w parze z Maratem Safinem (trzysetowe zwycięstwo nad Argentyńczykami Nalbandianem i Callerim).

Obok dobrej gry popularność Tursunowowi przyniósł blog, prowadzony na stronach ATP Tour od kwietnia 2006.

[edytuj] Zwycięstwa w turniejach ATP (gra pojedyncza)

Legenda
Wielki Szlem (0)
Tennis Masters Cup (0)
ATP Masters Series (0)
ATP Tour (4)

Lp	Rok	Turniej	Finalista	Wynik
1.	2006	Bombaj	Tomáš Berdych	6/3 4/6 7/6
2.	2007	Indianapolis	Frank Dancevic	6/4 7/5
3.	2007	Bangkok	Benjamin Becker	6/2 6/1
4.	2008	Sydney	Chris Guccione	7/6(3) 7/6(4)

[edytuj] Finały turniejowe

gra pojedyncza
- 2006 Los Angeles
gra podwójna
- 2004 Waszyngton (z Travisem Parrottem)
- 2005 Pekin (z Michaiłem Jużnym)
- 2006 Nottingham (z Igorem Kunicynem)