Dmitrij Wozniesienski
Z Wikipedii
Dmitrij Wozniesieński, funkcjonariusz sowieckich organów bezpieczeństwa, od maja 1944 roku pułkownik Wojska Polskiego, w latach 1950-1953 na czele osławionej Informacji WP.
Rosjanin. Urodzony w 1905 roku w Jarosławiu pod Moskwą w rodzinie chłopskiej w Rosji Carskiej.
Prace w ówczensnych sowieckich organach bezpieczeństwa tj. Zjednoczony Państwowy Zarząd Polityczny (OGPU) przy Radzie Komiarzy Ludowych, podporządkowany także Centralnemu Komitetowi Wykonawczemu, rozpoczoł w 1922 roku. W tym samym roku został mianowany na pierwszy stopień oficerski, i został funkcjonariuszem operacyjnym OGPU. W 1925 roku Wozniesienski rozpoczoł kontrwywiadzie wojskowym który podlegał pod OGPU jako Oddział Kontrwywiadowczy (KRO). Pracował tam aż do reorganizacji radzieckich organów bezpieczeństwa w 1934 roku, czyli włączenia OGPU do struktur Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR jako Główny Zarząd Bezpieczeństwa Państwowego NKWD (GUGB) NKWD} (GUGB NKWD ZSRR), pracując nadal w Kontrwywiadze wojskowym (KRO GUGB NKWD), od września 1938 roku Wydział III GUGB NKWD. W lutym 1941 roku po kolejnej reorganizacji organów bezpieczeństwa (tz. GUGB zostało wyądrębione z NKWD) i zamienione w nowy Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego (NKGB), prawdopodobnie przeszedł do pracy w NKGB gdyż jedną z funkcji NKGB był kontrwywiad wojskowy.
Po ataku Niemiec na Związek Radziecki 22 Czerwca 1941 roku, kierował różnymi ogniwami szczebla Oddziału w strukturach NKWD mi.n Frontu. W 1943 roku po utworzeniu Głównego Zarządu Kontrwywiadu (SMIERSZ) przy Ludowym Komisariacie Obrony (NKO), jako doświadczony długoletni funkcjonariusz kontrwywiadu wojskowego został tam oddelegowany w stopniu podpułkownika i zaczął służyć w strukturach frontowych. W maju 1944 roku został oddelegowany do Wojska Polskiego w ZSRR. W stopniu pułkownika WP został zastępcą szefa Wydziału Informacji WP 1 Armii Wojska Polskiego. W październiku tego samego roku został szefem Wydziału (później Oddziału) Informacji 1 Armii Wojska Polskiego. Po decyzji utworzenia 3 Armii Wojska Polskiego zaczoł formować struktury Informacji dla 3 Armii WP. Z powodu braku rekrutów i innych problemów zaniechano formowanie tej Armii i organów Informacji dla niej, powrócił więc z powrotem do 1 Armii WP. Po zakończeniu działań wojennych został szefem Oddziału Informacji Okręgu Wojskowego nr 2 czyli w Bydgoszczy. Już będąc tam organizował wiele czystek i prowokacji w Wojsku Polskim m.in. tzw. Sprawa zamojsko-lubelska i Sprawa Bydgoska.
We wrześniu 1946 roku przybył do centrali Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego na stanowisko zastępcy szefa Stefana Kuchla, ówczesnego szefa GZI WP, 6 czerwca 1950 zastąpił go na stanowisku p.o szefa Głównego Zarządu Informacji WP. 1 kwietnia 1951 roku został pełnomocnym szefen GZI WP/MON. Sprawował te stanowisko do 21 grudnia 1953 roku, kiedy został zastąpiony przez pułkownika Karola Bąkowskiego.
Dmitrij Wozniesienski podczas sprawowania funkcji szefa GZI WP/MON był bezpośrednio odpowiedzialny za masowe aresztowania i procesy w ówczesnej kadrze oficerskiej WP, jeden z najbardziej znanych procesów to, Proces gen Tatara - TUN.
Wozniesienski był prywatnie - zięciem gen. Karola Świerczewskiego.
[edytuj] Źródła
- Jerzy Poksiński - Represje wobec oficerów Wojska Polskiego 1949-1956 - TUN - Bellona - 1992 2007
- Piotr Kołakowski - NKWD i GRU na ziemiach Polskich 1939-1945 - Bellona - 2002
