Dolina Lejowa

Z Wikipedii

Dolina Lejowa – tatrzańska dolina reglowa (tzn. leżąca w całości w paśmie regli – w odróżnieniu od doliny walnej), podchodząca pod Kominiarski Wierch (1829 m n.p.m.). Od wschodniej strony ograniczona jest reglowymi wzniesieniami Kościeliskich Kopek oraz Suchego Wierchu (1428 m), od strony zachodniej również reglowymi wzniesieniami Cisowej Turni (1112 m), Zadniej Rosochy (1271 m), Wierchu Kuca (1305 m), Wierchu Spalenisko (1324 m), Diablińca (1241 m) oraz Wielkiego Opalonego Wierchu (1485 m).

Utworzona jest w skałach osadowych. Od strony orograficznie lewej (tj. od zachodu) sąsiaduje z Doliną Chochołowską, od strony orograficznie prawej (tj. od wschodu) z Doliną Kościeliską. Dolinę otwiera charakterystyczna, wapienna skała zwana Między Ściany (udostępniona do wspinania za opłatą).

W dolinie znajdują się polany (do dziś wypasane): Jaworzynka Lejowa, Polana Kuca, Polana Huty Lejowe i Polana Kominiarska Niżnia. W reglach Zadnia i Skrajna Rosocha w XVII wieku funkcjonowały kopalnie (szczątkowe sztolnie). Nazwa doliny pochodzi od nazwiska góralskiego Leja. Dnem doliny płynie Lejowy Potok, wpadający do Kirowej Wody.

Obecnie Dolina Lejowa wchodzi w skład Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Tym faktem oraz tym, że jurysdykcja Tatrzańskiego Parku Narodowego w obrębie Doliny Lejowej jest mocno ograniczona (choć dolina ta leży na obszarze TPN), można tłumaczyć zjawisko intensywnego wyrębu jej lasów.

[edytuj] Szlaki turystyczne

– dnem doliny aż do Niżniej Polany Kominiarskiej. Szlak zaczyna się nad Polaną Biały Potok i prowadzi cały czas wzdłuż Lejowego Potoku

– połączenie z Doliną Kościeliską i Chochołowską (część Ścieżki nad Reglami)

[edytuj] Bibliografia