Dyskineza późna
Z Wikipedii
Dystonia wywołana przez leki | |
ICD-10: |
G24.0
|
G24.0.0 {{{X.0}}} |
|
G24.0.1 {{{X.1}}} | |
G24.0.2 {{{X.2}}} | |
G24.0.3 {{{X.3}}} | |
G24.0.4 {{{X.4}}} | |
G24.0.5 {{{X.5}}} | |
G24.0.6 {{{X.6}}} | |
G24.0.7 {{{X.7}}} | |
G24.0.8 {{{X.8}}} | |
G24.0.9 {{{X.9}}} |
Dyskineza późna to zespół objawów neurologicznych związany ze stosowaniem leków z grupy neuroleptyków.
[edytuj] Przyczyny
Długotrwałe stosowanie leków neurologicznych (od kilku miesięcy do kilku lat) powoduje zwiększenie liczby i wrażliwości receptorów dopaminowych. Dochodzi do nadmiernej wrażliwości na dopaminę, której głównym działaniem biologicznym jest wpływ na napęd ruchowy, koordynację ruchową oraz napięcie mięśni (do odwrotnej sytuacji dochodzi w przypadku choroby Parkinsona, w której występuje niedobór dopaminy, a jednym z głównych objawów jest sztywność mięśniowa).
[edytuj] Objawy
- mimowolne, nieprawidłowe ruchy mięśni (głównie twarzy, ale może dotyczyć każdego mięśnia), powodujące wykrzywianie twarzy, wysuwanie języka, mlaskanie, mimowolne ssanie warg)
- szybkie ruchy kończyn górnych i kończyn dolnych przyjmujące postać pląsawicy i atetozy.
- objawy te mogą się utrzymywać trwale pomimo zaprzestania leczenia!
[edytuj] Leczenie
Nie ma skutecznego leczenia. Należy rozważyć odstawienie leków neuroleptycznych, lub zmniejszenie ich dawek. Próbuje sie też leczenia benzodiazepinami takimi jak lorazepam, klonazepam, diazepam, oraz klozapiną.
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |