Emil Kostadinow
Z Wikipedii
| Emil Kostadinow | ||
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1967 Sofia, Bułgaria |
|
| Pozycja | napastnik | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1984-1985 1985-1986 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 1990-1991 1991-1992 1992-1993 1993-1994 1994-1995 (j) 1994-1995 (j) 1994-1995 (w) 1995-1996 1996-1997 1997-1998 (j) 1997-1998 (w) 1998-1999 1999-2000 |
CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia FC Porto FC Porto FC Porto FC Porto FC Porto Deportivo La Coruña Bayern Monachium Bayern Monachium Fenerbahçe Stambuł Tigres UANL CSKA Sofia CSKA Sofia FSV Mainz 05 |
2 (0) 13 (2) 25 (3) 24 (13) 29 (12) 26 (6) 33 (8) 29 (9) 29 (9) 22 (16) 1 (1) 9 (2) 9 (2) 18 (5) 25 (8) 9 (2) 0 (0) 0 (0) 4 (1) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1988-1998 |  Bułgaria |
70 (26) |
Emil Łubczow Kostadinow (ur. 12 sierpnia 1967 roku w Sofii), bułgarski piłkarz, grający na pozycji napastnika, oraz działacz piłkarski.
Jest wychowankiem CSKA Sofia. Kiedy w wieku dwudziestu trzech lat odchodził z klubu ze stolicy kraju miał na swoim koncie trzy tytuły mistrza, cztery Puchary oraz trzydzieści sześć goli strzelonych w ekstraklasie. Dobrą passę kontynuował w FC Porto, gdzie występował przez pięć lat. Do wcześniejszych wyników dołączył dwa mistrzostwa Portugalii. Apogeum swoim piłkarskich możliwości osiągnął w ciągu półtorarocznej przygody z Bayernem Monachium, podczas której jako drugi (po Christo Stoiczkowie) Bułgar w historii sięgnął po europejskie trofeum (Puchar UEFA). Od czasu rozstania w 1996 roku z Bayernem występował z mniejszymi sukcesami w Turcji, Meksyku, a na koniec swojej piłkarskiej kariery powrócił do CSKA.
W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1988 roku. Należy do najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy, obok Christo Stoiczkowa, Krasimira Bałykowa i Jordana Leczkowa jest jego najbardziej rozpoznawalnym przedstawicielem. Drużyna prowadzona przez Dimityra Penewa w pierwszej połowie lat 90. - po raz pierwszy w historii - dotarła do półfinału mistrzostw świata (Mundial 1994) oraz zaliczyła debiutancki start w mistrzostwach Europy (Euro 1996). Kostadinow w czasie swojej reprezentacyjnej przygody strzelił dwadzieścia sześć goli, ale jednymi z najważniejszych były te zdobyte 17 listopada 1993 roku w spotkaniu eliminacyjnym do Mundialu 1994 z Francją; jego dwie bramki zapewniły zwycięstwo 2:1 i bezpośredni awans do turnieju. Po tym meczu francuska prasa nazwała go "Świętym Emilem", a on sam niedługo potem został wybrany na najlepszego sportowca Bułgarii w roku 1993. Występował w kadrze aż do 1998 roku. Po nieudanym Mundialu 1998, podobnie jak kilku innych kolegów pamiętających poprzedni turniej, postanowił pożegnać się z drużyną narodową.
Po zakończeniu kariery został członkiem zarządu CSKA Sofia. Od 5 czerwca 2008 roku jest prezesem tego klubu.
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Bułgarii 1987, 1989 i 1990 oraz Puchar Bułgarii 1985, 1987, 1988 i 1989 z CSKA Sofia
- mistrzostwo Portugalii 1992 i 1993 oraz Puchar Portugalii 1991 z FC Porto
- wicemistrzostwo Niemiec 1996 oraz Puchar UEFA 1996 z Bayernem Monachium
W reprezentacji Bułgarii od 1988 do 1998 roku rozegrał 70 meczów i strzelił 26 goli – IV miejsce na Mundialu 1994 oraz starty w Euro 1996 (runda grupowa) oraz Mundialu 1998 (runda grupowa).
1 Michajłow • 2 Kremenlijew • 3 Iwanow • 4 Cwetanow • 5 Jankow • 6 Chubczew • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 Leczkow • 10 Sirakow • 11 Borimirow • 12 Nikołow • 13 Jordanow • 14 Genczew • 15 Iliew • 16 Kiriakow • 17 Michtarski • 18 Aleksandrow • 19 Georgijew • 20 Bałykow • 21 Jotow • 22 Andonow • trener: Penew
1 Michajłow • 2 Kisziszew • 3 Iwanow • 4 Kiriakow • 5 Chubczew • 6 Jankow • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 L.Penew • 10 Bałykow • 11 Leczkow • 12 Popow • 13 Genczew • 14 Sirakow • 15 Jordanow • 16 Borimirow • 17 Kremenlijew • 18 Cwetanow • 19 Ginczew • 20 Donkow • 21 Georgijew • 22 Zdrawkow • trener: D.Penew
1 Zdrawkow • 2 Kisziszew • 3 T. Iwanow • 4 I. Petkow • 5 Jordanow • 6 Jankow • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 Penew • 10 Bałykow • 11 Iliew • 12 Michajłow • 13 Ginczew • 14 Christow • 15 Zafirow • 16 Nankow • 17 Stoiłow • 18 Borimirow • 19 Baczew • 20 G. Iwanow • 21 Kiriłow • 22 M. Petkow • trener: Bonew
[edytuj] Ciekawostki
- Jego ojciec był szewcem, sam z wykształcenia jest mechanikiem samochodowym.
