Trifon Iwanow

Z Wikipedii

Trifon Iwanow
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1965 Lipnica, Bułgaria
Pozycja	środkowy obrońca
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1983-1984 1984-1985 1985-1986 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 1990-1991 (j) 1990-1991 (w) 1991-1992 (j) 1991-1992 (w) 1992-1993 1993-1994 (j) 1993-1994 (w) 1994-1995 (j) 1994-1995 (w) 1995-1996 1996-1997 1997-1998 (j) 1997-1998 (w) 1998-1999 1999-2000 2000-2001	Etar Weliko Tyrnowo Etar Weliko Tyrnowo Etar Weliko Tyrnowo Etar Weliko Tyrnowo Etar Weliko Tyrnowo CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia Betis Sewilla Etar Weliko Tyrnowo CSKA Sofia CSKA Sofia Betis Sewilla Neuchâtel Xamax Neuchâtel Xamax CSKA Sofia Rapid Wiedeń Rapid Wiedeń Austria Wiedeń CSKA Sofia Favoritner AC Favoritner AC Favoritner AC	? (?) ? (?) ? (?) 24 (1) 28 (6) 29 (3) 27 (3) 8 (2) 20 (5) 10 (1) 5 (1) 29 (4) 3 (0) 6 (0) 19 (3) 7 (0) 30 (7) 23 (0) 11 (0) 10 (1) ? (?) ? (?) ? (?)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1988-1998	Bułgaria	76 (6)

Trifon Marinow Iwanow (ur. 27 czerwca 1965 roku w Lipnicy), bułgarski piłkarz, grający na pozycji środkowego obrońcy.

Karierę rozpoczynał w barwach Etaru Weliko Tyrnowo, gdzie spotkał się ze swoimi przyszłymi kolegami z kadry - Krasimirem Bałykowem, Canko Cwetanowem i Ilianem Kiriakowem. Niedługo po tym jak drużyna prowadzona przez Georgi Wasilewa zajęła trzecie miejsce w lidze (1987-1988) odszedł do CSKA Sofia, z którym zdobył mistrzostwo i Puchar kraju. Po upadku komunizmu wyjechał do Hiszpanii, jednak pierwsza przygoda z ligą zagraniczną zakończyła się po zaledwie pół roku. Druga - trwająca z krótkimi przerwami od jesieni 1993 do 2001 roku - wiodła od ławki rezerwowych w Betisie Sewilla i (początkowo) szwajcarskim Neuchâtel Xamax, przez duże osiągnęcia, także na arenie europejskiej z Rapidem Wiedeń, aż po zmierzch kariery w barwach austriackiego trzecioligowca. Najbardziej udany sezon Iwanowa - 1995-1996, spędzony w Rapidzie, okraszony był udziałem w finale Pucharu Zdobywców Pucharów (przegranym 0:1 z PSG) oraz mistrzostwem Austrii. Ponadto właśnie wtedy Bułgar otrzymał tytuł najlepszego piłkarza w kraju oraz został wybrany do najlepszej jedenastki Europy za rok 1996 i jedenastki T-Mobile Bundesligi.

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1988 roku. Należy do najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy, i z racji charakterystycznej aparycji ([1] nazywany jest "bułgarskim wilkiem") do jego najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli. Był liderem linii defensywnej przez całe lata 90., nawet wówczas, gdy nie miał miejsca w składzie drużyn klubowych. Tak było m.in. przed Mundialem 1994, na który został powołany mimo iż od prawie roku był rezerwowym najpierw w Betisie Sewilla, potem w Neuchâtel. Mimo to selekcjoner Dimityr Penew, który wiele lat wcześniej sprowadził go do CSKA Sofia, właśnie od niego w dużej mierze uzależnił koncepcję gry obronnej zespołu, który ostatecznie dotarł do półfinału turnieju. Od 1996 roku Iwanow był kapitanem drużyny narodowej. Wystąpił z nią także na Euro 1996 (wszystkie trzy mecze w pełnym wymiarze godzin) i Mundialu 1998 (tak samo), po którym, jak wielu innych kolegów pamiętających poprzednie mistrzostwa świata, zakończył reprezentacyjną karierę.

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Bułgarii 1990 i 1992 oraz Puchar Bułgarii 1989 z CSKA Sofia
• mistrzostwo Austrii 1996 i finał Pucharu Zdobywców Pucharów 1996 z Rapidem Wiedeń

• Piłkarz roku 1996 w Bułgarii.

• Znalazł się w najlepszej jedenastce Europy za rok 1996 oraz w jedenastce sezonu 1995-1996 w lidze austriackiej.

W reprezentacji Bułgarii od 1988 do 1998 roku rozegrał 76 meczów i strzelił 6 goli – IV miejsce na Mundialu 1994 oraz starty na Euro 1996 (runda grupowa) i Mundialu 1998 (runda grupowa).