Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej

Z Wikipedii

Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej

Skrót FIFA

BUL

Przydomek

лъвовете (Lwy)

Związek piłkarski

Byłgarski Futbolen Syjuz

Rok założenia

1923

Prezes

Borisław Michajłow

Trener

Płamen Markow od 2008

Najwięcej meczów

Borisław Michajłow (102)

Najwięcej bramek

Christo Bonew (47)

Pierwszy mecz

Austria -

Bułgaria 6-0
(Wiedeń, Austria; 21.05.1924)

Najwyższe zwycięstwo

Bułgaria -

Norwegia 7-0
(Sofia, Bułgaria; 03.11.1957)

Bułgaria - Malta 7-0
(Sofia, Bułgaria; 14.10.1982)

Najwyższa porażka

Hiszpania -

Bułgaria 13:0
(Madryt, Hiszpania; 21.05.1933)

Bułgarski Związek Piłki Nożnej powstał w 1923 roku, od 1924 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA.

Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej pierwszy mecz rozegrała w maju 1924 roku. Na międzynarodowej arenie pokazała się po raz pierwszy na Mistrzostwach Świata w 1962 roku. Na boiskach Chile nie wyszła z grupy – przegrała dwa mecze (z Argentyną 0:1 i Węgrami 1:6) i jeden zremisowała (z Anglią 0:0). Równie słabo zaprezentowała się w trzech kolejnych startach na Mundialach (1966, 1970 i 1974). Bułgarzy na pierwsze zwycięstwo na światowym czempionacie czekali do roku 1994.

Wcześniej jednak – w 1986 roku – po raz pierwszy wyszli z grupy (dzięki remisom z Włochami i Koreą Południową), ale w drugiej rundzie drużyna prowadzona przez Iwana Wucowa przegrała 0:2 z Meksykiem.

Dopiero w latach 90. Bułgaria opuściła szeregi piłkarskich średniaków. W 1991 roku na stanowisku selekcjonera reprezentacji zatrudniono Dimityra Penewa. Jego pięcioletnia kadencja uznawana jest za najlepszy okres w historii piłki bułgarskiej. Penew od początku postawił na młodych zawodników. Piłkarze urodzeni w latach 60. zaczęli decydować o obliczu reprezentacji, a ich piłkarskim spełnieniem okazały się Mistrzostwa Świata 1994. Najpierw w eliminacjach do tego turnieju Bułgarzy wyeliminowali faworyzowaną Francję, a już w Stanach Zjednoczonych drużyna, w której grali: bramkarz Borisław Michajłow, obrońcy Emil Kremenliew, Trifon Iwanow, Canko Cwetanow i Petyr Chubczew, pomocnicy Jordan Leczkow, Zlatko Jankow, Krasimir Bałykow i Emil Kostadinow oraz napastnicy Christo Stoiczkow (wraz z Rosjaninem Olegiem Salenką został królem strzelców) i Nasko Sirakow, zajęła czwarte miejsce, wygrywając wcześniej z Argentyną, Meksykiem i obrońcą mistrzowskiego tytułu Niemcami. W meczu o 3. miejsce Bułgarzy ulegli 0:4 Szwecji.

Dwa lata później Bułgaria po raz pierwszy awansowała do mistrzostw Europy. Reprezentacja w niemal niezmienionym od czasu Mundialu składzie, zaprezentowała się przyzwoicie, mimo iż nie wyszła z grupy. Zremisowała z Hiszpanią i wygrała z Rumunią i tylko dzięki porażce w ostatnim meczu z Francją nie grała dalej. Po tym turnieju zwolniony został trener Penew.

Kilku piłkarzy z wybitnego pokolenia grało też na Mundialu w 1998 roku. We Francji Bułgarzy w niczym nie przypominali zespołu, który cztery lata wcześniej mógł grać w finale mistrzostw świata. W ostatnim meczu ulegli 1:6 Hiszpanii.

Od tego czasu reprezentacja gra nieskutecznie i nieefektownie. Porażki w kwalifikacjach do kolejnych turniejów, brak dyscypliny w zespole, kaprysy piłkarzy oraz częste zmiany selekcjonerów to największa bolączka bułgarskiego futbolu^{[potrzebne źródło]}.

Po fatalnym (trzy porażki, bramki 1:9) występie na Euro 2004 trenerem reprezentacji został Christo Stoiczkow. Wiele wskazywało na to, że Bułgaria powoli zaczyna podnosić się z kryzysu. W 2005 roku po dziesięcioletniej, bardzo kontrowersyjnej kadencji z funkcji prezydenta piłkarskiej federacji ustąpił Iwan Sławkow, na którym ciąży wiele zarzutów kryminalnym (m.in. próba przekupienia działaczy MKOlu). Jego następcą został kolega Stoiczkowa z reprezentacji Borisław Michajłow. Bułgarscy piłkarze zaczęli cieszyć się dużym zainteresowaniem w Europie – Stilijan Petrow wyrósł na lidera Aston Villi (wcześniej zyskał uznanie grając w Celticu Glasgow), Dimityr Berbatow jest skutecznym napastnikiem Tottenhamu Hotspur, a 20-letni Waleri Bożinow po udanej (awans do Serie A) przygodzie z Juventusem Turyn trafił do Manchesteru City. Natomiast w sezonie 2006-2007 Lewski Sofia, jako pierwszy klub z Bułgarii, awansował do rundy grupowej Ligi Mistrzów.

Jednak zmiany w związku, sukcesy indywidualne piłkarzy oraz udane występy Lewskiego nie przełożyły się na wyniki reprezentacji. Drużyna narodowa przegrała eliminacje do Mundialu 2006 oraz Euro 2008. Dodatkowo kryzys pogłębiany jest częstymi zmianami selekcjonerów: w jednym tylko 2007 roku funkcję selekcjonera pełniło trzech szkoleniowców: Christo Stoiczkow, Stanimir Stoiłow oraz Dimityr Penew.

Od stycznia 2008 roku trenerem kadry jest - ponownie - Płamen Markow.

Największymi, oprócz czwartego miejsca na mistrzostwach świata, sukcesami piłki bułgarskiej są: srebro z Igrzysk Olimpijskich 1968 i brąz z Igrzysk Olimpijskich 1956 oraz trzykrotny triumf w mistrzostwach Europy juniorów – w 1959, 1969 i 1974 roku.

Spis treści

1 Udział w mistrzostwach świata
2 Udział w mistrzostwach Europy
3 Stadion
4 Kadra 2008
5 Sztab szkoleniowy
6 Rekordziści
7 Trenerzy reprezentacji Bułgarii od lat 90.
8 Mecze z Polską
9 Zobacz też
10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

Podstawowe ustawienie reprezentacji Bułgarii w czasie Mundialu 1994

Michajłow

Kremenliew

(Kiriakow)

Iwanow

Chubczew

Sirakow

Stoiczkow

Cwetanow

Jankow

Leczkow

Bałykow

Kostadinow

1930 – Nie brała udziału
1934 – Wycofała się w czasie eliminacji
1938 – Nie zakwalifikowała się
1950 – Nie brała udziału
1954– 1958 – Nie zakwalifikowała się
1962 – Runda grupowa
1966 – Runda grupowa
1970 – Runda grupowa
1974 – Runda grupowa
1978– 1982 – Nie zakwalifikowała się
1986 – 1/8 finału
1990 – Nie zakwalifikowała się
1994 – IV miejsce
1998 – Runda grupowa
2002– 2006 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy

1960– 1992 – Nie zakwalifikowała się
1996 – Runda grupowa
2000 – Nie zakwalifikowała się
2004 – Runda grupowa
2008 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Stadion

Zobacz więcej w osobnym artykule: Stadion Narodowy im. Wasyla Lewskiego.

[edytuj] Kadra 2008

Zobacz więcej w osobnym artykule: Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej/Eliminacje do Mistrzostw Świata 2010.

Aktualny skład
Data ogłoszenia	22 stycznia 2008
Mecze	Irlandia Północna , 6 lutego 2008.
Miejsca	Belfast.
Rozgrywki	mecz towarzyski.
Pominięci	Radostin Kisziszew, Czawdar Jankow, Georgi Pejew, Lucio Wagner, Dimityr Telkijski, Christo Jowow.
Kontuzjowani	Waleri Bożinow, Stilijan Petrow.
Powołani	Dimityr Iwankow, Georgi Petkow, Walentin Iliew, Igor Tomašić, Stanisław Angełow, Petyr Zanew, Michaił Wenkow, Żiwko Milanow, Aleksandyr Tunczew, Todor Janczew, Iwelin Popow, Asen Karasławow, Martin Petrow, Błagoj Georgijew, Dimityr Berbatow, Welizar Dimitrow, Dimityr Rangełow, Zdrawko Łazarow, Waleri Domowczijski.
Uwagi	Pierwszy mecz drugiej selekcjonerskiej kadencji Płamena Markowa. Powrót do reprezentacji Wenkowa i Rangełowa. Jeden debiutant - 32-letni Janczew.

[edytuj] Sztab szkoleniowy

Selekcjoner: Płamen Markow
Asystent: Petyr Aleksandrow
Asystent: Ljubosław Penew
Trener bramkarzy: Ljubomir Szejtanow

[edytuj] Rekordziści

Zobacz więcej w osobnym artykule: :Kategoria:Bułgarscy piłkarze.

Stan na 1 marca 2008.
Ostatnim meczem, jaki uwzględniono w statystyce jest spotkanie z Irlandią Północną (1:0) z 6 lutego 2008 roku.

Najwięcej występów w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze
1	Borisław Michajłow	1983-98	102
2	Christo Bonew	1967-79	96
3	Krasimir Bałykow	1988-03	92
4	Dimityr Penew	1965-74	90
5	Christo Stoiczkow	1986-99	83
6	Nasko Sirakow	1983-96	81
7	Ajan Sadykow	1981-91	80
8	Zlatko Jankow	1989-99	79
9	Radostin Kisziszew*	od 1996	78
10	Georgi Dimitrow	1978-87	77
11	Trifon Iwanow	1988-98	76

Najwięcej goli w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze (Gole)
1	Christo Bonew	1967-79	96 (47)
2	Dimityr Berbatow*	od 1999	64 (39)
3	Christo Stoiczkow	1987-99	83 (37)
4	Emil Kostadinow	1988-98	70 (26)
5	Petyr Żekow	1963-72	44 (25)
=	Iwan Kolew	1950-63	75 (25)
7	Nasko Sirakow	1983-96	81 (23)
8	Dimityr Miłanow	1948-59	39 (20)
9	Georgi Asparuchow	1962-70	50 (19)
=	Dinko Dermendżijew	1966-77	58 (19)
11	Ljubomir Angełow	1931-40	44 (18)

Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnej kadry.
Pogrubieniem oznaczono uczestników Mundialu 1994, na którym Bułgarzy zajęli IV miejsce.

[edytuj] Trenerzy reprezentacji Bułgarii od lat 90.

Pełna lista selekcjonerów kadry znajduje się tutaj.

Trener	Data zatrudnienia	Data rezygnacji	M	Z	R	P	Okoliczności rezygnacji
Iwan Wucow	1 czerwca 1989	1 maja 1991	12	2	4	6	Bezpośrednią przyczyną dymisji była pechowa porażka 2:3 ze Szwajcarią (do '88 minuty Bułgarzy prowadzili 2:1) w eliminacjach do Euro 1992. Jednak selekcjoner od dawna był skonfliktowany z kibicami oraz kilkoma zawodnikami.
Krasimir Borisow	2 maja 1991	30 maja 1991	2	1	0	1	Po rezygnacji Wucowa tymczasowo objął stanowisko selekcjonera. Poprowadził Bułgarów w dwu meczach: eliminacyjnym do Euro 1992 (3:0 z San Marino) i towarzyskim z Brazylią (0:3).
Dimityr Penew	1 czerwca 1991	31 lipca 1996	51	24	13	14	Po Euro 1996 (runda grupowa) władze związku postanowiły nie przedłużać wygasającego 31 lipca kontraktu z selekcjonerem.
Christo Bonew	1 sierpnia 1996	7 września 1998	19	9	1	9	Złożył dymisję tuż po nieudanym Mundialu 1998, jednak wówczas nie została przyjęta. Odszedł kilka miesięcy później po porażce 0:3 z Polską w eliminacjach do Euro 2000.
Dimityr Dimitrow	9 września 1998	18 listopada 1999	15	3	4	8	Przyczyną zwolnienia był brak promocji do Euro 2000 (za jego kadencji Bułgarzy w eliminacjach wygrali tylko z Luksemburgiem).
Stojczo Mładenow	1 stycznia 2000	7 października 2001	22	11	4	7	Chociaż na dwie kolejki przed końcem kwalifikacji do Mundialu 2002 jego podopieczni prowadzili w grupie, to w ostatnich meczach wysoko przegrali (0:2 z Danią i 0:6 z Czechami) i spadli na trzecie miejsce. Po spotkaniu z Czechami złożył dymisję.
Płamen Markow	1 stycznia 2002	1 lipca 2004	24	10	5	9	Po słabym występie (trzy porażki, bramki 1:9) swoich podopiecznych na Euro 2004 nie przedłużył wygasającego 1 lipca kontraktu.
Christo Stoiczkow	15 lipca 2004	10 kwietnia 2007	28	13	10	5	Odszedł w połowie eliminacji do Euro 2008 z powodu medialnej nagonki po remisie 0:0 z Albanią. Poza tym w tym czasie otrzymał korzystniejszą finansową propozycję prowadzenia Celty Vigo.
Stanimir Stoiłow	25 kwietnia 2007	6 lipca 2007	2	2	0	0	Po niespodziewanej dymisji Stoiczkowa został tymczasowym selekcjonerem. Wygrał dwa mecze w eliminacjach do Euro 2008, ale - mimo iż otrzymał propozycję podpisania kontraktu długoterminowego - wolał powrócić do pracy w Lewskim Sofia.
Dimityr Penew	1 sierpnia 2007	11 stycznia 2008	6	3	1	2	Po przegranych eliminacjach do Euro 2008 nie przedłużono z nim umowy.
Płamen Markow ¹	11 stycznia 2008	-	2	2	0	0	-

¹ Stan na 1 kwietnia 2008.

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Bułgarii grali z Polską dwadzieścia cztery razy – wygrali pięć razy, osiem razy w meczu padł remis i jedenaście razy schodzili z boiska pokonani (bramki 30:45):

12.09.1937, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 3:3 (Ilijew, Angełow, Jordanow – Korbas 3)
04.04.1948, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 1:1 (Stankow – Parpan)
02.10.1949, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 3:2 (Cieślik 2, Alszer – Spasow, Bożkow)
30.10.1950, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 0:1 (Cieślik)
18.05.1952, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 0:1 (Milanow)
13.09.1953, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 2:2 (Dimitrow 2 – Sobek, Wiśniowski)
08.08.1954, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 2:2 (Trampisz 2 – Kolew, Miłanow)
26.06.1955, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 1:1 (Bożkow k. – Brychczy)
26.08.1956, Wrocław: POLSKA-BUŁGARIA 1:2 (Pol – Milanow, Kolew)
29.09.1957, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 1:1 (Milanow – Brychczy)
26.06.1960, Chorzów: POLSKA-BUŁGARIA 4:0 (Lentner, Manołow sam., Hachorek 2)
30.09.1962, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 2:1 (Dijew, Apostołow – E.Faber)
16.05.1965, Kraków: POLSKA-BUŁGARIA 1:1 (Pol – Debarski)
15.06.1969, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 4:1 (Bonew, Dermendżijew, Penew, Asparuchow – Deyna) – el.MŚ
09.11.1969, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 3:0 (Jarosik 2, Deyna)- el.MŚ
16.04.1972, Stara Zagora: BUŁGARIA-POLSKA 3:1 (Bonew 2, Wasiliew – Lubański) - el.IO
07.05.1972, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 3:0 (Banaś 2, Marx) - el.IO
19.08.1973, Warna: BUŁGARIA-POLSKA 0:2 (Lato 2)
26.04.1978, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 1:0 (Lato)
23.03.1983, Łódź: POLSKA-BUŁGARIA 3:1 (S. Majewski, Dziekanowski, Okoński – Najdenow)
06.02.1985, Queretaro (Meksyk): BUŁGARIA-POLSKA 2:2 (Dimitrow, Sadkow k. – Dziekanowski, Prusik)
24.08.1988, Białystok: POLSKA-BUŁGARIA 3:2 (Iwanow sam., Furtok, A.Rudy – Stoiczkow, L.Penew)
06.09.1998, Burgas: BUŁGARIA-POLSKA 0:3 (Czereszewski 2, T.Iwan) – el.ME
04.06.1999, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 2:0 (Hajto, T.Iwan) - el.ME