Erich Koch

Z Wikipedii

Erich Koch (ur. 19 czerwca 1896 w Elberfeld, obecnie część Wuppertalu, Nadrenia, zm. 12 listopada 1986 w Barczewie), nazista, gauleiter (nadprezydent) Prus Wschodnich w latach 1933–1945, jednocześnie od 1941 szef Zarządu Cywilnego Okręgu Białystok i komisarz Rzeszy dla Ukrainy.

Służył w armii niemieckiej podczas I wojny światowej, po jej zakończeniu walczył we Freikorpsie na Górnym Śląsku. W 1922 wstąpił w szeregi NSDAP i aktywnie brał udział w sabotowaniu francuskiej okupacji Zagłębia Ruhry, za co był parokrotnie więziony, co szybko przysporzyło mu popularności w kręgach partyjnych. Został także liderem tamtejszego okręgu. Następnie, w 1928 został przeniesiony na gauleitera Prus Wschodnich, a w niedługim czasie został posłem do Reichstagu. Krótko po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów w 1933, Adolf Hitler mianował go nadprezydentem Prus Wschodnich. Kolejnym stopniem w jego karierze był tytuł SA-Obergruppenführera w 1938.

Początkowo podczas II wojny światowej zajmował się sprawą Polaków zamieszkujących ziemie włączone do III Rzeszy. W 1941 został szefem administracyjnym na Ukrainie, co dawało mu do dyspozycji Gestapo na tym terenie; był odpowiedzialny za deportacje setek tysięcy ludzkich istnień do obozów zagłady. Gdy Armia Czerwona wkroczyła na Ukrainę wrócił do Prus Wschodnich. Stamtąd słał telegramy do Führera, iż będzie bronił tych terytoriów do końca.

Uniknąwszy schwytania przez Rosjan ukrywał się do 1949, kiedy to został schwytany przez Brytyjczyków w Hamburgu. Mimo nalegań ZSRR został wydany nie Moskwie, a Polsce. Proces, który rozpoczął się dopiero latem 1958, zakończył się uznaniem Kocha winnym śmierci około 400 000 Polaków (zbrodnie na Ukrainie nie były brane pod uwagę) i został skazany na karę śmierci 9 maja 1959. Wyroku nigdy nie wykonano. Erich Koch zmarł w więzieniu w Barczewie mając 90 lat. Pochowano go potajemnie na cmentarzu w Barczewie.