Freikorps

Z Wikipedii

Freikorps (niem. wolny korpus) – pierwotnie antynapoleońskie ugrupowanie militarne utworzone w 1813 w Rogowie Sobóckim przez niemieckich studentów Uniwersytetu Wrocławskiego pod dowództwem majora Adolfa Lützowa. Choć rozbite krótko potem w starciach z regularnymi wojskami napoleońskimi, dało impuls do szerszego oporu przeciwko Napoleonowi w Prusach. Od barw mundurowych jego oddziałów wywodzi się kolorystyka dzisiejszej flagi Niemiec.

Krótko po I wojnie światowej powstała próbująca nawiązać do tradycji freikorpsów skrajnie prawicowa niemiecka organizacja paramilitarna założona przez zdemobilizowanych żołnierzy. Była jedną z wielu organizacji paramilitarnych utworzonych w tym okresie, które gromadziły frontowców wyobcowanych z cywilnego życia i szukających stabilizacji w ramach struktur wojskowych. Jedną z motywacji była także chęć walki z ruchem komunistycznym, który szerzył się w Niemczech po rosyjskiej rewolucji. Organizacje te zyskały wsparcie ze strony niemieckiego ministra obrony Gustava Noske, który wykorzystał je m.in. do zniszczenia Związku Spartakusa (śmierć ponieśli wtedy Karol Liebknecht i Róża Luksemburg).

Freikorpsy brały też udział w walce z Polakami w powstaniach śląskich. Walczył w nich wtedy Erich von dem Bach-Zelewski (późniejszy dowódca niemieckich oddziałów tłumiących powstanie warszawskie).

Freikorpsy z tego okresu:

Gwardyjska Dywizja Strzelców Konnych (Freikorps)
Brygada Marynarki von Loewenfeld
Brygada Marynarki Ehrhardt
Freikorps Grenzschutz-Ost
Freikorps Oberland
Epp
Maercker

Freikorpsy zostały rozwiązane w 1922, choć jego byli członkowie wsparli jeszcze tzw. Pucz Kappa-Lüttwitza w marcu 1920 roku. Członkami Freikorpsu byli niektórzy przyszli członkowie partii nazistowskiej, jak Ernst Röhm, późniejszy przywódca SA oraz Rudolf Höss, przyszły komendant obozu koncentracyjnego Auschwitz.

Wielu członków Freikorpsów pozostała przez jakiś czas poza oficjalnymi strukturami III Rzeszy, a jego weterani – po przejęciu władzy przez Hitlera – powtarzali niekiedy: "Gdzie był Hitler w 1919 i 1920 roku, gdy walczyliśmy z komunistami?" Hermann Ehrhardt i jego zastępca Eberhard Kautter, przywódcy Ligi Wikingów odmówili poparcia Hitlera i Ludendorffa w puczu monachijskim i spiskowali przeciw nim. Następnie jednak przyłączyli się do nazistów.

[edytuj] Zobacz też

Freikorps Ebbinghaus – niemieckie grupy dywersyjne tworzone pod auspicjami Abwehry z mieszkańców polsko-niemieckiego pogranicza. W pierwszych dniach II wojny światowej jego członkowie mieli za zadanie prowadzić dywersję na polskim Górnym Śląsku i przejmować kontrolę nad zakładami przemysłowymi. Nieudane próby realizacji tych celów Freikorps opłacił wysokimi stratami.