Ernst Kaltenbrunner
Z Wikipedii
Ernst Kaltenbrunner (ur. 4 października 1903, stracony 16 października 1946 w Norymberdze) - wysoki funkcjonariusz SS, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy - RSHA w latach 1943 - 1945, zbrodniarz wojenny oraz SS-Obergruppenführer.
Urodzony w Ried im Innkreis w Austrii. Uczył się w gimnazjum w Linz oraz na uniwersytecie Graz. W 1926 roku zdobył wykształcenie prawnika, do 1928 roku pracował jako adwokat w Linz i Salzburgu . Od 1930 roku członek austriackiej partii nazistowskiej, od 1935 roku, szef SS w Austrii. Tuż przed zajęciem Austrii przez Niemcy, objął stanowisko sekretarza stanu do spraw bezpieczeństwa w gabinecie Seyss-Inquarta.
Po wchłonięciu Austrii do Niemiec, Kaltenbrunner sprawował wysokie kierownicze funkcje w SS, na terenie Austrii przyłączonej do III Rzeszy. Za aktywny udział w Anschlussie, (przyłączeniu Austrii do Niemiec) awansowany przez Adolfa Hitlera do stopnia SS-Brigadeführera. Następnie 11 września 1938 roku, awansował do stopnia SS-Gruppenführera oraz został członkiem Reichstagu. W kwietniu 1941 roku mianowany gen. mjr. Policji.
30 stycznia 1943 roku, Ernst Kaltenbrunner zastąpił na stanowisku szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA), Bruno Streckenbacha, następcę Reinharda Heydricha, który zginął w zamachu w Pradze w 1942 roku.
. Od grudnia 1944 roku doktor Ernst Kaltenbrunner miał w swojej kompetencji bardzo dużą władzę, był szefem Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, sprawując w ten sposób kontrolę nad Tajną Policją Polityczną "Gestapo", Służbą bezpieczeństwa Sicherheitsdienst i wywiadem wojskowym, leżącym jeszcze niedawno w gestii Abwehry. (Do 1944 roku). Był odpowiedzialny m. in. za Holocaust (w tym za działalność Einsatzgruppen) i zbrodnie popełnione w obozach koncentracyjnych.
W 1946 roku Kaltenbrunner został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze na karę śmierci i stracony.
