Eryn Vorn
Z Wikipedii
Eryn Vorn (sind. Mroczny Las) – fikcyjna puszcza ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Niedokończonych opowieściach.
Nazwa ta pojawia się po raz pierwszy na mapie Śródziemia, wykonanej zgodnie ze wskazówkami Tolkiena, przez Paulinę Baynes w 1968 roku. Od tego czasu uwzględniana jest na mapach Śródziemia dołączonych do powieści (nie we wszystkich wydaniach).
- W angielskim oryginale – Eryn Vorn
- Przekład Pauliny Braiter i Agnieszki Sylwanowicz – Eryn Vorn
- Przekład Radosława Kota – Eryn Vorn
Eryn Vorn – las w południowej części Eriadoru, w regionie Minhiriath, leżący na półwyspie nad Belegaerem. Brandywina wpada do morza u jego północno-zachodnich granic. Mianem Eryn Vorn został nazwany przez wczesnych odkrywców númenorskich w Drugiej Erze, kiedy to był częścią olbrzymiej puszczy, którą Dúnedainowie systematycznie wycinali dla drewna do budowy statków. Puszcza została całkowicie spalona w czasie wojny pomiędzy elfami a Sauronem w Drugiej Erze.
Później Eryn Vorn, tak jak reszta krainy, stał się częścią Arnoru, a po 861 roku Trzeciej Ery Cardolanu. Większość mieszkańców Cardolanu umarła w czasie Wielkiego Moru, prawdopodobnie stało się tak też z ludźmi zamieszkującymi Eryn Vorn.
W czasie Wojny o Pierścień w lasach Minhiriathu sekretnie żyła garstka ludu myśliwych, prawdopodobnie potomków wcześniejszych mieszkańców.