Arnor
Z Wikipedii
Arnor, zwany Północnym Królestwem lub Krajem Króla to fikcyjna kraina ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Królestwo, tak jak i Gondor zostało założone pod koniec Drugiej Ery, przez Elendila, po zatopieniu Númenoru. Po jego śmierci królem Arnoru został jego syn, Isildur. W 861 roku Trzeciej Ery, po śmierci króla Eärendura, Arnor został podzielony w wyniku wojny domowej między jego synami na królestwa Arthedainu (którego władca nadal tytułował się królem Arnoru), Cardolanu i Rhudauru. W końcu wszystkie trzy królestwa pokonane zostały przez Czarnoksiężnika z Angmaru, późniejszego wodza Nazgûli, zaś potomkowie króla Arvedui stali się wodzami Strażników - Dúnedainów z północy. Dopiero Aragorn II odtworzył Arnor w Czwartej Erze jako król zarówno Arnoru, jak i Gondoru. Miasta w Północnym Królestwie:
- Annuminas - Pierwsza stolica Arnoru.
- Fornost - Druga stolica. W Czwartej Erze, północna stolica Odnowionego Królestwa.
- Amon Sul - Znajdował się tam najważniejszy Palantir Północy.
