Fade to Black

Z Wikipedii

Fade to Black
Singel Metalliki z albumu Ride the Lightning
Wydany	luty 1985
Format	winyl
Nagrywany	20 lutego - 14 marca 1984
Gatunek	heavy metal
Długość	6:55
Wytwórnia	Elektra Records
Producent	Metallica
Singel po singlu
"For Whom the Bell Tolls" (1984)	"Fade to Black" (1985)	"Master of Puppets" (1986)
Utwór po utworze
Ride the Lightning
"For Whom the Bell Tolls" (3)	"Fade to Black" (4)	"Trapped Under Ice" (5)

"Fade to Black" - pierwsza ballada Metalliki zamieszczona w 1984 roku na albumie Ride the Lightning.

Utwór trwa 6 minut i 55 sekund. Rozpoczyna się spokojną solówką Kirka. Utwór również kończy się solówką, tyle że dłuższą i znacznie szybszą. Zostały one sklasyfikowane przez magazyn "Guitar World" na 24 miejscu "100 Greatest Guitar Solos".

Tekst utworu ukazuje myśli samobójcy, spokojnie żegnającego się ze światem, z którym nie chce mieć już nic wspólnego. Piosenka nie została zaakceptowana przez niektórych fanów zespołu, uważających, że napisanie tej ballady było ruchem komercyjnym.^[1] James Hetfield tłumaczył nagranie ballady niechęcią zespołu do zamykania się w jednej ścisłej konwencji.^[2]

Hetfield napisał słowa piosenki po dość smutnym zdarzeniu, kiedy to po koncercie zespołu została okradziona ciężarówka z całym sprzętem. Wtedy Metallikę nie było stać na nowy sprzęt i cały zespół mocno się przejął, a James napisał "Fade to Black".

Utwór skomponowali James Hetfield, Lars Ulrich, Cliff Burton, i Kirk Hammett.

Spis treści 1 Utwór na koncertach 2 Twórcy 2.1 Wykonawcy 2.2 Produkcja 3 Ciekawostki 4 Przypisy 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Utwór na koncertach

"Fade to Black" jest niemal zawsze grany na koncertach zespołu. Bardzo często samej muzyce towarzyszą pokazy pirotechniczne. 8 sierpnia 1992 roku w trakcie wykonywania "Fade to Black" na koncercie w Montrealu, James Hetfield miał bardzo poważny wypadek, który wyniknął z braku porozumienia między pirotechnikami, a kapelą. Wokalista Metalliki stanął w miejscu, w którym zamieszczone były ładunki. W momencie ich wybuchu bardzo poważnie się poparzył. Wtedy mówiono, że James już nigdy nie zagra na gitarze, udało mu się jednak dojść do siebie.

Piosenka weszła w skład Live Shit: Binge & Purge.

30 listopada 2000 roku w Los Angeles utwór został zagrany na "VH-1 Awards". Stało się tak dzięki oddaniu fanów, którzy głosowali na ten utwór. Był to zarazem ostatni występ na żywo Jasona Newsteda w Metallice.

Podczas koncertu w Tokio w 1989 roku, Metallica zagrała "Fade to Black", a Hetfield zaśpiewał 2 razy tę samą zwrotkę, nie zdając sobie z tego sprawy. Podobna sytuacja przydarzyła się Jamesowi w Sydney w 2004 roku. Zapomniał on tekstu, a audycja szła do telewizji.

[edytuj] Twórcy

[edytuj] Wykonawcy

• James Hetfield - śpiew, gitara rytmiczna
• Lars Ulrich - perkusja
• Cliff Burton - gitara basowa
• Kirk Hammett - gitara prowadząca

[edytuj] Produkcja

• Nagrywany i miksowany w Sweet Silence Studios w Kopenhadze, Dania
  • Producent: Metallica
  • Asystenci: Flemming Rasmussen, Mark Whitaker
  • Inżynier: Fleemming Rasmussen
• Masterowany w Masterdisku w Nowym Jorku, USA przez Boba Ludwiga

[edytuj] Ciekawostki

• "Fade to Black" jest jedną z dwóch piosenek (obok "Escape"), dzięki której James uwierzył w swoje wokalne zdolności. Wcześniej kapela chciała zaangażować jako wokalistę Johna Busha z zespołu Armored Saint.
• W 1998 roku fiński zespół Apocalyptica na swojej płycie Inquisition Symphony zamieścił trochę skrócony cover "Fade to Black". Na albumie znalazły się również trzy inne utwory Metalliki. Zagrano je na samych wiolonczelach.
• "Fade to Black" doczekało się również wersji techno. Utwór przerobił zespół Orbital.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Ride the Lightning (en). Encycmet.com.
2. ↑ Metallica > Dyskografia > Ride the Lightning. Overkill.pl, 22 września 2004.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Tekst utworu po angielsku
• Tekst utworu po polsku