Ferdynand Pius Sycylijski (książę Kalabrii)
Z Wikipedii
Ferdynand Pius Burbon-Sycylijski, wł. Ferdinando Pio Maria di Borbone (25 lipca 1869 - 7 stycznia 1960) - książę Kalabrii po śmierci swojego ojca - Alfonsa, hrabiego Caserty (1841-1934).
Urodził się jako najstarszy syn Alfonsa, hrabiego Caserty, i jego żony księżniczki Marii Antonietty (1851-1918), córki Francesco, hrabiego Trapani i Marii Izabelli Habsburg, księżniczki Toskanii. Po jego śmierci tytuł odziedziczył jego bratanek - infant Alfons, książę Kalabrii (syn jego młodszego brata - Carlosa Tancredi (1870-1949) i Marii de las Mercedes Hiszpańskiej), który został również głową Królewskiej Rodziny Burbonów Sycylijskich. Niektórzy za głowę rodziny uznali jednak jego wuja, młodszego brata Ferdynanda Piusa - Ranieri, księcia Castro.
[edytuj] Małżeństwo i potomstwo
31 maja 1897 Ferdynand Pius poślubił Marię Ludwikę Teresę, księżniczkę bawarską, córkę króla Ludwika III Wittelsbacha. Para miała 6 dzieci:
- Marię Antoniettę (1898-1957), niezamężną,
- Marię Cristinę (1899-1985), od 1948 żonę Manuela Sotomayora Luny, wiceprezydenta Ekwadoru,
- Ruggero Marię, księcia Noto (1901-1914),
- Barbarę Marię Antoniettę Luitpoldę (1902-1927), od 1922 żonę Franza Xaviera, hrabiego Stolberg-Wernigerode,
- Lucię Marię Ranierę (1908-2001), od 1938 żonę księcia Eugeniusza Savoy-Genoa (młodszego syna Tomasza, drugiego księcia Genui,
- Urracę Marię Isabellę Carolinę Aldegondę (1913-1999), niezamężną.
| Poprzednik Alfons, hrabia Caserty |
 |
Głowa Rodziny Burbonów Sycylijskich 1934-1960 |
|
Następca Ranieri, książę Castro lub Alfons, książę Kalabrii |
