Fiodor Mortin
Z Wikipedii
Fiodor Konstantinowicz Mortin, ros. Федор Константинович Мортин (ur. 2 maja 1918, zm. 31 grudnia 1991 roku), oficer radzieckich organów bezpieczeństwa i wywiadu, generał lejtnant.
Urodził się we wsi Krasnaja Polana obwodu gorkowskiego. W 1937 ukończył instytut pedagogiczny, a w 1947 wojskowo-dyplomatyczną akademię Armii Radzieckiej. Walczył w II wojnie światowej. Pracę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w 1947 roku w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego (MGB).
Od 1950 do 1954 roku z ramienia MGB (od marca 1953 roku MWD) działał przy Komitecie Centralnym KPZR. W 1971 roku zastąpił na stanowisku naczelnika I Zarządu Głównego KGB (wywiad zagraniczny) Aleksandra Sacharowskiego. Sprawując tę funkcję dokonał dużych zmian kadrowych i strukturalnych. Na czele PZG stał do 1974 roku, zastąpił go z polecenia Jurija Andropowa, generał armii Władimir Kriuczkow. Pracował następnie w KGB, w 1982 odszedł na emeryturę.
Był odznaczony dwukrotnie Orderem Lenina, Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, Orderem Wojny Ojczyźnianej I kl., dwukrotnie orderami Czerwonej Gwiazdy i innymi.
Jakow Dawtian (1920-1921) • Solomon Mogilewski (1921) • Michaił Trilisser (1921-1930) • Artur Artuzow (1930-1936) • Abram Słucki (1936-1938) • Zelman Pasow (1938) • Siergiej Szpigelglas (1938) • Paweł Sudopłatow (1938) • Władimir Diekanozow (1938-1939) • Paweł Fitin (1939-1946) • Piotr Kubatkin (1946) (VI-IX) • Piotr Fiodotow (1946-1949) • Siergiej Sawczenko (1949-1952) • Jewgienij Pitowranow (1952-1953) • Wasilij Riasnoj (1953- III-IV) • Aleksandr Paniuszkin (1953-1955) • Aleksandr Sacharowski (1956-1971) • Fiodor Mortin (1971-1974) • Władimir Kriuczkow (1974-1988) • Leonid Szebarszyn (1988-1991)
