Formuła 1 - Grand Prix Włoch 1987
Z Wikipedii
Wyniki Grand Prix Włoch na Monza 6 września 1987.
[edytuj] Klasyfikacja
| Poz. | Nr. | Kierowca | Konstruktor | Okrążeń | Czas/powód n.u. | Poz. start. | Punktów |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 |  Nelson Piquet |
Williams-Honda | 50 | 1:14:47.707 | 1 | 9 |
| 2 | 12 | Ayrton Senna |
Lotus-Honda | 50 | + 1.806 | 4 | 6 |
| 3 | 5 |  Nigel Mansell |
Williams-Honda | 50 | + 49.036 | 2 | 4 |
| 4 | 28 |  Gerhard Berger |
Ferrari | 50 | + 57.979 | 3 | 3 |
| 5 | 20 | .svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small} Thierry Boutsen |
Benetton-Ford | 50 | + 1:21.319 | 6 | 2 |
| 6 | 2 |  Stefan Johansson |
McLaren-TAG | 50 | + 1:28.787 | 11 | 1 |
| 7 | 19 |  Teo Fabi |
Benetton-Ford | 49 | + 1 okrążenie | 7 | |
| 8 | 26 | Piercarlo Ghinzani |
Ligier-Megatron | 48 | + 2 okrążenia | 19 | |
| 9 | 10 |  Christian Danner |
Zakspeed | 48 | + 2 okrążenia | 16 | |
| 10 | 25 |  René Arnoux |
Ligier-Megatron | 48 | + 2 okrążenia | 15 | |
| 11 | 11 |  Satoru Nakajima |
Lotus-Honda | 47 | + 3 okrążenia | 14 | |
| 12 (1) | 4 | Philippe Streiff |
Tyrrell-Ford | 47 | + 3 okrążenia | 24 | |
| 13 (2) | 16 | Ivan Capelli |
March-Ford | 47 | + 3 okrążenia | 25 | |
| 14 (3) | 3 | Jonathan Palmer |
Tyrrell-Ford | 47 | + 3 okrążenia | 22 | |
| 15 | 1 | Alain Prost |
McLaren-TAG | 46 | + 4 okrążenia | 5 | |
| 16 | 24 | Alessandro Nannini |
Minardi-Motori Moderni | 45 | + 5 okrążeń | 18 | |
| n.u. | 9 | Martin Brundle |
Zakspeed | 43 | Skrz. biegów | 17 | |
| n.u. | 30 | Philippe Alliot |
Larrousse-Ford | 37 | Wypadł z toru | 23 | |
| n.u. | 23 |  Adrián Campos |
Minardi-Motori Moderni | 34 | Silnik | 20 | |
| n.u. | 18 |  Eddie Cheever |
Arrows-Megatron | 27 | Wał prz. napędu | 13 | |
| n.u. | 22 |  Franco Forini |
Osella-Alfa Romeo | 27 | Turbo | 26 | |
| n.u. | 21 | Alex Caffi |
Osella-Alfa Romeo | 16 | Zawieszenie | 21 | |
| n.u. | 27 | Michele Alboreto |
Ferrari | 13 | Turbo | 8 | |
| n.u. | 17 | Derek Warwick |
Arrows-Megatron | 9 | Elektronika | 12 | |
| n.u. | 8 | Andrea de Cesaris |
Brabham-BMW | 7 | Zawieszenie | 10 | |
| n.u. | 7 | Riccardo Patrese |
Brabham-BMW | 5 | Silnik | 9 | |
| NZ | 32 | Nicola Larini |
Coloni-Ford | ||||
| NZ | 14 | Pascal Fabre |
AGS-Ford |
[edytuj] Uwagi
- Pole position: Nelson Piquet - 1:23.460
- Najszybsze okrążenie: Ayrton Senna - 1:26.796 na okrążeniu 49[1]
Grand Prix Włoch zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008
GP Brazylii • GP San Marino • GP Belgii • GP Monako • GP USA - Wschód • GP Francji • GP Wielkiej Brytanii • GP Niemiec • GP Węgier • GP Austrii • GP Włoch • GP Portugalii • GP Hiszpanii • GP Meksyku • GP Japonii • GP Australii •
