Francesco Carbone
Z Wikipedii
Francesco Carbone (zm. 18 czerwca 1405) - włoski kardynał okresu Wielkiej Schizmy Zachodniej, reprezentujący "rzymską" obediencję. Prawdopodobnie był krewnym (być może adoptowanym) papieża Bonifacego IX.
Pochodził z Neapolu. W młodości wstąpił do zakonu cystersów. Pod koniec 1382 wybrano go biskupem Monopoli, ale już dwa lata później Urban VI mianował go kardynałem-prezbiterem S. Susanna. Wielki penitencjariusz i archiprezbiter Bazyliki Laterańskiej od 1389. Służył jako legat Bonifacego IX w królestwie Neapolu i w Foligno oraz jako gubernator wielu miast na terytoriach papieskich. Protektor zakonu franciszkanów w kurii rzymskiej. W grudniu 1392 awansował do rangi kardynała-biskupa Sabiny. Był także pierwszym opatem komendatoryjnym opactwa Farfa. Jako dziekan Św. Kolegium Kardynałów przewodniczył konklawe 1404. Zmarł w Rzymie.
[edytuj] Link zewnętrzny
Poprzednik Pietro Pileo di Prata |
Dziekan Kolegium Kardynalskiego 1401 — 1405 |
Następca Angelo Acciaioli |