Franciszek Jerzmanowski
Z Wikipedii
Franciszek Jerzmanowski herbu Dołęga (ur. 1737 – zm. 1802) – chorąży inowłodzki, burgrabia łęczycki od 1768, działacz polityczny i poseł na sejmy.
W 1764 podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. Od 1768 wielokrotnie posłował na sejmy z województwa łęczyckiego. Wraz ze Stanisławem Kożuchowskim, Janem Tymowskim, Ignacym Sucheckim, Tadeuszem Wołłodkowiczem i Stanisławem Bohuszewiczem należał do kierowanej przez Tadeusza Rejtana i Samuela Korsaka opozycji przeciwko Adamowi Ponińskiemu na sejmie rozbiorowym. We wrześniu 1773 złożył manifest przeciwko ratyfikacji traktatów podziałowych I. rozbioru Polski. Na zakończenie obrad sejmu w kwietniu 1775 złożył manifest o nieważności wszystkich od 1773 do 1775 obrad związku czyli konfederacji. Poseł w 1782 i 1786, wybrany posłem na Sejm Czteroletni.
W 1791 odznaczony Orderem Świętego Stanisława.
[edytuj] Bibliografia
- Mirosław Frančiċ Franciszek Jerzmanowski, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XI, 1964-1965, s. 180-181.