Województwo łęczyckie
Z Wikipedii
 |
|
| Herb | |
 |
|
| Nazwa łacińska | Palatinatus Lanciciensis |
| Istniało | 1339–1793 |
| Prowincja | Wielkopolska |
| Stolica | Łęczyca |
| Sejmik | Łęczyca |
| Wojewoda | zobacz: wojewodowie łęczyccy |
| Powierzchnia | 4 080 km² |
| Liczba powiatów | 3 |
| Liczba senatorów | 2 |
Województwo łęczyckie utworzył Władysław I Łokietek po przyłączeniu księstwa łęczyckiego do Korony. Senatorów miało 5, to jest większych 2: wojewoda i kasztelan łęczyccy, mniejszych 3, kasztelanowie: brzeziński, inowłodzki i konarski. Dzieliło się na trzy powiaty: łęczycki, brzeziński i orłowski. Tradycje o istnieniu powiatu inowłodzkiego są błędne. Miastem sejmikowym była Łęczyca, gdzie obierano na sejmy posłów 4, a deputatów trybunalskich 2. Herb województwa przedstawiał pół lwa czerwonego na białym polu i pół orła białego w czerwonym polu, zwróconych do siebie grzbietami uwieńczonych jedną koroną. Mundur sejmowy tego województwa był ten sam co sieradzkiego i gnieźnieńskiego, t.j. kontusz karmazynowy, wyłogi granatowe i żupan biały.
[edytuj] Wojewodowie
- Jan Ścibor Taczanowski (ok. 1437)
- Stanisław Miński (od. 1585)
- Stanisław Radziejowski (1627-1637)
- Maksymilian Przerębski (1637-I 1639)
- Stefan Gembicki (I 1639-1653)
| prowincja wielkopolska brzesko-kujawskie • chełmińskie • gnieźnieńskie • inowrocławskie • kaliskie • łęczyckie • malborskie • mazowieckie • płockie • pomorskie • poznańskie • rawskie • sieradzkie• Księstwo Warmińskie |
