Frank Walter Steinmeier

Z Wikipedii

Frank-Walter Steinmeier
Data urodzenia	5 stycznia 1956
Minister spraw zagranicznych Niemiec
Okres urzędowania	od 22 listopada 2005
Przynależność polityczna	Socjaldemokratyczna Partia Niemiec
Poprzednik	Joschka Fischer

Frank Walter Steinmeier (po lewej) i Javier Solana

Frank-Walter Steinmeier (ur. 5 stycznia 1956 w Detmold, Niemcy) – niemiecki polityk należący do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, szef urzędu kanclerskiego Gerharda Schrödera w latach 1999-2005, minister spraw zagranicznych Niemiec od listopada 2005 roku. Sprawował również funkcję przewodniczącego Rady Europejskiej w pierwszej połowie 2007 roku. Od 21 listopada 2007 również wicekanclerz w rządzie Angeli Merkel.

[edytuj] Edukacja i młodość

Pochodzi z Nadrenii Północnej-Westfalii. Po ukończeniu szkoły średniej pełnił służbę wojskową od 1974 do 1976 roku. Po jej odbyciu, rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytet Juliusa Liebiga w Gießen. W 1982 roku zdał swój pierwszy, a w 1986 roku drugi egzamin państwowy z prawa. Pracował jako asystent profesora (specjalizacja w prawie publicznym i naukach politycznych) na Uniwersytecie w Giessen do czasu obrony swojej pracy doktorskiej w 1991 roku.

Steinmeier jest żonaty i ma jedną córkę.

[edytuj] Kariera polityczna

Od początku lat 90. współpracował z byłym kanclerzem Niemiec Gerhardem Schröderem, który wówczas zajmował stanowisko premiera Dolnej Saksonii. W 1991 roku został doradcą do spraw prawa medialnego i komunikacji z mediami w biurze ówczesnego premiera w Hanowerze. W latach 1993-1994 był dyrektorem ds. personalnych w biurze premiera. W 1996 roku został podsekretarzem stanu oraz Szefem Kancelarii Premiera Dolnej Saksonii. W wyniku wygranych przez SPD wyborów parlamentarnych w 1998 roku i objęciu fotela kanclerskiego przez Gerharda Schrödera w listopadzie tego roku, Steinmeier objął stanowisko Szefa Urzędu Kanclerskiego w Bonn, a od 1999 roku w Berlinie. Sprawował między innymi funkcję koordynatora służb specjalnych. W tym czasie, nazywany był szarą eficjencją, gdyż znany był ze swojego efektywnego i skutecznego zarządzania (aluzja do przydomku szara eminencja).

Po wyborach parlamentarnych i utworzeniu Wielkiej Koalicji CDU/CSU – SPD, 13 października 2005 roku został desygnowany na stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie kanclerz Angeli Merkel. Jest pierwszym ministrem spraw zagranicznych Niemiec wywodzącym się z SPD od 1969 roku.